สิบสามตุลาห้าเก้า
มวลชาวไทยเศร้า
ธ.เสด็จดับขันธ์ไป
แพทย์เยียวยาก็มิคลาย
เหนือเกล้าการใด
ประกาศให้พสกชน
ครั้นทราบสะอื้นดื่นคน
ทุกจิตสับสน
หลั่งอุทกนัยนาวารี
สิบห้าห้าสิบสองนาที
องค์พระภูมี
เสด็จสู่สวรรคาลัย
เคลื่อนบรมศพสู่วังใน
เสียงพร่ำร่ำไห้
โหยหวนคะนึงอึงมี
นับล้านเฝ้าองค์ทรงศรี
ปิ่มสิ้นสมปดี
สองฟากถนนหนทาง
เห็นพระเสด็จเลือนลาง
น้ำตาพร่าพราง
น้อมสำนึกพระคุณอนันต์
วันที่สิบสาม ตุลา
มหาวิปโยค
ชนทั้งโลก ตระหนกพลัน
ราชันสิ้น
เสียงร่ำไห้ สายสะอื้น
ดื่นแผ่นดิน
ส่งเทวินทร์ สู่เทวัญ
สวรรคาลัย
พระเสด็จลับล่วงแล้ว
มหิศรา
กำแพงพลังแห่งน้ำตา
ถล่มแล้ว
องค์เหนือหัวท่วมปวงประชา มหาวิโยค
โศกส่งองค์พระมิ่งแก้ว
ดั่งดับด้วย อาดูร
นิราศเลือน สะเทื้อนร้าว
สะท้านหล้า
ภัทรราชา พระเสด็จ
สู่สรวงสวรรค์
ทั้งปวงหล้า ทั่วสัตว์โลก
โศกจาบัลย์
สิ้นราชัน แห่งแผ่นดิน
เปี่ยมสิ้นใจ
โอ้พระจอมกระหม่อมขวัญ
ลับล่วงเร็วพลัน
ทั่วไทยใจเศร้าอาดูร
แถลงกล่าวถวายเทิดทูน
ทุกทีวีพูล
กลับหม่นหมองครองทวี
ชาวไทยได้เห็นพระราชกรณี
ตราบเจ็ดสิบปี
รำลึกรักพระเมตตา
อีกพระประวัติเป็นมา
เหลือกลั้นน้ำตา
หลั่งชโลมรดแผ่นดิน
ยังน้อยกว่าพระสาโทภูมินทร์
เสด็จทุกแคว้นถิ่น
เพื่อบูรณาพสกนิกร
พ่อหลวงองค์มิ่งฟ้าอมร
ตามเบื้องยุคลธร
โสตสดับเสียงสวดอภิธรรม
สนามหลวงรอบวังคราคร่ำ
น้อมเกล้ากล่าวคำ
ขอรองบาททุกชาติไป
ด้วยสำนึกองค์จอมทัพไทย
น้อมถวายท่านไท้
ฐานอดีตราชองครักษ์เวรพล.ต.วิเชียร ชูปรีชา
นาที มิต้องการ
ผิวะผ่าน จะพ้นไป
ยังความ สลดใจ
ทุกะผู้ พสกชน
ไทยพบ สงบงัน
จิตะมั่น มิอาจทน
ข่าวทราบ พระสิ้นชนม์
พระสยาม บดินทร
บัดนี้ กระหม่อมแก้ว
จุติแล้ว ฑิฆัมพร
รอยเบื้อง ยุคลธร
ดำริไว้ ประชาตาม
ขอบา รมีไท้
อดิศัย ณเขตคาม
ทศพิธ พระราชธรรม
นพสูรย์ ณแมนสรวง
ธ.เสด็จ เจ็ดสิบปี
ทุกอิริยาบท
ภาพงามงด สะกดจิตใจ
ทั่วไทยผอง
พระทศพิธ ราชธรรม
น้ำพระทัยเนืองนอง
ใต้ฝ่าลออง ธุลีพระบาท
ยอดปราชญ์ไทย
เฝ้าติดตาม พระราชกิจ
ด้วยจิตมั่น
สุดจะกลั้น นัยนา
น้ำตาไหล
เห็นรอยเบื้อง ยุคลบาท
นิราศไป
บนกลางใจ ไทยประชา
มหาชน
น้ำตา สุดอาลัย
ด่ำลึกใน ดวงกล
ร่มโพธิ์ ภูมิพล
เสด็จสรวง สวรรคาลัย
เสียงสวด พระภิธรรม
โคมแตรร่ำ เยียวยาใจ
หมู่มวล พสกไทย
รำลึกน้อม พระกรุณา
หนักหนา ราชากิจ
ทศพิธ กษัตรา
โอบขวัญ ไทยประชา
ทั่วแผ่นผืน ปฐพิน
น้ำตา สุดอาดูร
นองท่วมพูน ท้นแผ่นดิน
เทิดไท้ จอมนรินทร์
อดุลยเดช ปกเกศไทย
โอ้จอม กระหม่อมแก้ว
ลับล่วงแล้ว นิราศไกล
รอยบาท พระจอมไตร
ฝังดวงใจ พสกชน
เจ็ดสิบ พระวัสสา
ทรงราชา ภูมิพล
ล้นเกล้า เหนือกมล
ธ.ท่วมท้น ไทยประชา
สยามมินทร์ อิทรราช
มิเคยขาด พระเมตตา
บ่มฟัก ฟูมปัญญา
ยากจักหา คำรำพัน
โอ้จอม กระหม่อมแก้ว
ล่วงลับแล้ว สู่สรวงสวรรค์
ด้วยลูก จิตผูกพัน
ขอรองบาท ทุกชาติไป
ตามรอยเบื้อง นฤบดินทร์
จักรินทราช
ปกป้องชาติ ราษฏร์บำรุง
ผดุงสยาม
หลังองค์พระ ปฏิมา
นิรนาม
ทุกเมื่อยาม นำชีพถวาย
ให้ภูมินทร์เก้าล้นเกล้า ก้าวกลางใจ
ไทยทั่วด้าว
ไทยน้อมเกล้า เคารพองค์
พระทรงศรี
ก้าวถึงฝัน ก้าวทันโลก
โศกฤดี
พระจักรี ก้าวไกลเรา
เหลือเลขเก้าไทย
จ้องเลขเก้า อุนาโลม
ชมเก้าศักดิ์สิทธิ์
ทุกชีวิต น้อมพระบารมี
ที่เก้าให้
ขอก้าวตาม เติมเลขเก้า
ล้นเกล้าไป
ถวายดวงใจ อันรู้รัก
ร่วมสามัคคี
ข้าวอ ระพุทธเจ้า
เอามโน ศิรกราน
นพพระ ภูมิบาล
ซึ้งสะท้าน ซับทรวงใน
ได้ยิน จีนสรรเสริญ
โดยอัญเชิญ ทำนองไป
บรรเลง เพลงจากใจ
เสียงใสกราว เคล้าน้ำตา
นั่งฟัง น้อมตั้งจิต
ถวิลคิด สิบสามตุลา
สุดกลั้น พลันน้ำตา
ซึมนองหน้า มิรู้ตน
โอ้องค์ พระจักรี
พระสุริสีห์ ภูมิพล
น้ำตา ไทยท่วมท้น
จบเพลงจีน สิ้นไชโย
พระปราชญ์ดิน ปราชญ์ฟ้า มหาสมุทร
ยอดเยี่ยมยุทธ์ บุรุษชาติ ทุกศาสตร์ศิลป์
มหาราช องค์ภัทร พระปรมินทร์
ทั่วแผ่นดิน ซ้องสรรเสริญ พระบารมี
เสียงร่ำร้อง ก้องสวรรค์ ถึงชั้นฟ้า
ทั่วพสุธา แหนหวง ห่วงพระทรงศรี
หลายหลากล้าน ชนหล้าโลก ยกจักรี
คลอดนตรี เคล้าน้ำตา สุดอาดู
ประโคมย่ำ ระร่ำรัว ระทึกทั่ว ระคนธรรม
ไฉนปี่ วะหวี่นำ มโหทึก กระอึกอวน
ระทมทุกข์ กระจุกอก ธราโชก กำโศกสรวล
ระนาดกล่อม ถนอมนวล
มิคลายครวญ ขนาบชน
พระสงฆ์ย้ำ พระธรรมยึด
สว่างมืด ประมวลมนต์
ยะเยียบยิน ยะยาบยล
กระฉ่ำโชย กระโหยหา
จะมีไหน พระให้หมด
พระทรงยศ ธ เมตตา
ฉลาดขวัญ ประปัญญา
ระรองเรือง กระเดื่องแดน
กระสรวลสังข์ ระฆังฆ้อง
ชะวาก้อง ระงมแสน
ระโยงสาย ปกรณ์แขวน
ประเคนคิด อุทิศไตร
บพิตรทรง สลายแล้ว
พระพ่อแก้ว ประชาไทย
เสด็จสู่ สวรรคาลัย
มิสิ้นซา ครุอาดูร
รู้แสนรู้ อยู่เต็มอก ฟูมฟกเศร้า
ทุกข์รุมเร้า เหลือคณา นิจจาเอ๋ย
เคยชิดใกล้ ฝ่าพระบาท มิคลาดเลย
มาลงเอย ที่ความพราก จากพระองค์
พระการุญ พระคุณนั้น พระท่านให้
ดั่งโพธิ์ไทร ให้อบอุ่น บุญสูงส่ง
พูดไม่ได้ ใจจงรัก ภักดีองค์
ถวายซื่อตรง ทั้งตระกูล
คุณทองแดง
จะร้อยกรอง บรรยายกานท์ ถึงราชกิจ
พระปรีชา มหาบพิตร ศักดิ์สิทธิ์สยาม
ต่อให้ยอด มหากวี ที่เรืองนาม
ทั้งโลกสาม หรือภพไหน ไม่มีเลย
ประทับตรา ตรึงใจ ไทยพสก
สถาบัน ทั่วทั้งโลก ยังยกย่อง
พระภูมิพล ปรมินทร์
แผ่นดินทอง
ธ เข้าครอง จิตมนุษย์ สุดศรัทธา
กษัตริย์ไทย ในทศพิธ สถิตภพ
ธ เจนจบ มหาราช ปราชญ์แห่งหล้า
ถวายแสงเทียน ควันธูป ลูบนัยนา
ก้มพักตรา น้อมสำนึก ลึกอาลัย
สร้างฉันท์ เชลงมา พจนา ณ จากใจ
แด่องค์ พระ ทรงชัย ฤดิว่าง มิ วางเว้น
ลมหนาว กระ หน่ำให้ หฤทัย ยะ ยาบเย็น
ดงอ้อ ระ อ่อนเอน ปฐพี ก็ แห้งหาย
หนาวลม ระ ทมเศร้า สิคละเคล้า มิ คลาคลาย
ใจหนาว จะ วางวาย ศิวะพราก พสกชน
น้อมเกล้าถวายองค์
ธ ดำรง ธราดล หนาวฟ้า จะ ทานทน
ฤจะเหน็บ ก็ ลดรา
เหน็บหนาว ไผทราษฎร์ ผิวะขาด พระ ราชา
ขอทรง ถวัลยา วสุภพ พิ มานสรวงถวายอาลัย
เกิดแผ่นดิน แดนสยาม จำความได้
ความอาลัย มีหลายครั้ง ฝังใจแน่น
น้อมสัทธรรม พิจารณา มาทดแทน
จึงพบแก่น กลกรรม เห็นธรรมดา
ความอาลัย ในองค์
พระทรงเดช
พระโปรดเกศ ประเทศไทย ไหนจักหา
โอ้อาลัย ในครั้งนี้ มิธรรมดา
ตลอดตราบ สิ้นชีวา ยังอาลัย
เจ็ดสิบปี มิทอดทิ้ง สิ่งหวงแหน
ทุกถิ่นแดน แสนกันดาร พระราชทานให้
อย่าทอดทิ้ง ประชาชน ตะโกนมาไกล
ดลพระทัย สายใยสถิต นิจนิรันดร์
เอกบรม จักริน นรินทราช
ทนุรัฐ บำรุงประชา ผาสุกสานต์
พระเดชพระคุณ ล้นเกล้า เจ้าราชัน
องค์เทวัญ มิห่างไกล ใจปวงชน
ด้วยทศพิธ ราชธรรม ทรงล้ำเลิศ
งามบรรเจิด ประเสริฐวิมุติ พิสุทธิผล
ชุ่มธารา สุธาทิพย์ ธราดล
มหาภูมิพล บันดลให้ ไทยอาณา
ทุพ เพศ วัย ได้เงาร่ม พระบรมฉัตร
ทรงสัมผัส สลัดทุกข์ ทั่วทิศา
ไม่ทิ้งใคร แม้สักคน มนต์เมตตา
มั่นสัจจา มหากษัตริย์ ทรงราชธรรม
ศูนย์รวมไทยร่มเกล้า
ภูมินทร์ นำเหล่าศิลปิน ทั่วหล้า
พระโดดเด่นศาสตร์ศิลป์ จริยเด่น
มิหน่ายวรกายใจล้า ส่งไว้ ไทยครองความพอเพียงพ่อให้ ครรลอง
แบบอย่างทางปรองดอง มั่นไว้
รวบรวมร่วมประคอง เป็นหมู่
ไทยอยู่ยงคงได้ ไล่สิ้น ศัตรูจน
ในความเศร้า รุมเร้าจิต คิดหวั่นไหว
มิ่งจอมใจ ไทยประชา มาลับหาย
ทุกข์รัญจวน ครวญคราง แทบวางวาย
เห็นเรียงราย สืบสายรัก สามัคคีธารมนุษย์ สุดสายตา มาเคารพ
พระจอมภพ องค์เมตตรัย มิหน่ายหนี
คลื่นขนัด ทุ่งพระเมรุ เห็นมากมี
กลุ่มใจดี แจกอาหาร ทานโอชานึ่งข้าวเหนียว ตำปูไทย กระทะไก่ทอด
รสเยี่ยมยอด อิ่มเอมใจ ไหนจักหา
พริกกระเพรา ฟักแฟง แกงผักปลา
รินน้ำชา ชงกาแฟ แชร์กันกินเต็มรายรอบ ขอบกำแพง มอบแรงภักดิ์
ถวายจงรัก น้อมเคารพ มิจบสิ้น
ตามรอยบาท ราชภูวไนย ไท้ปรมินทร์
เจ้าแผ่นดิน องค์ ร ๙
ของชาวสยาม
สาลินีฉันท์๑๑
โชคดีมีองค์เจ้า
พระผ่านผ้าว ธ จอมไตร
ดูแลปวงชาวไทย
มิเหนื่อยยาก ลำบากองค์สั่งฟ้ามาส่งน้ำ
ประภาสนำทุแดนดง
รวมไทยไว้มั่นคง
ประทับแท่น ณแก่นใจพืชพันธุ์ธัญญาหาร
พระราชทานและหาให้
ทุกวันบันทึกไว้
ตระเตรียมการและงานจรใครป่วยช่วยรักษา
ยะเยียวยาพระอาทร
โรคเรื้อนเคยเคลื่อนคลอน
พระสัมผัสมิชิงชังชาวเขาเราเหมือนกัน
ธ เสกสรรค์พลังหวัง
แผนที่คลี่แผนผัง
สิตามองค์ พระทรงชัยเหงื่อไคลไหลลาดริน
ชะโลมดิน มิเป็นไร
ชุ่มฉ่ำน้ำหล่อใจ
พระทรงเดช ธิเมตตาสินทรัพย์นับส่วนตน
ปราชาชนก็รับมา
ไม่ถือเป็นราชา
ประชวรช้ำสิทำใจสิ้นองค์โอ้ห่างลับ-
สุรีย์ดับระโหยไห้ ท่วมนองนํ้าตาไทย
โพยมเยือกยะยาบเย็น
ถึงความฝัน อันสูงสุด
ที่จุดหมาย ไม่เสียดาย ชีวาตม์ ชาติทหาร
พระภูมิพล ล้นเหนือเกล้า
ตลอดกาล
รับพระราชทาน ธงไชย เฉลิมพล
ส.พัน สี่ พลีใจกาย
ไว้ท่วมท้น
ขอรักษา ธงไชยเฉลิมพล
จนหาไม่
แม้นสิ้นเจ้า พระจอมทัพ
ลับอาลัย
ถึงว้นไป ปราบศึก
ใจคึกคะนองด้วยน้อมสำนึกในพระ มหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า
พลตรีวิเชียร ชูปรีชา
กาพย์ห่อโคลง
พระบริบาลทั่วสิ้น ดินไทย
พระห่วงหาอาลัย ยิ่งแล้ว
พระศักดิ์สิทธิ์กว่าใดใด เกินกล่าว
พระท่านยกมรดกแก้ว
อุ่นเกล้า สุดสยามจักรี ภูมิพล
บันดาลดล นิกรไทย
สู่สรวง สวรรคาลัย
เหลือรอยบาท เคยยาตราเสโท ดุจสายทิพย์
ทั้งเจ็ดสิบ พระวัสสา
ดวงใจ ไทยประชา
ดั่งเดือนดับ ด่ำอาดูรจอมปราชญ์ ในราชกิจ
ทาบสถิต ไม่สิ้นสูญ
สยามเฟื่อง เรืองจำรูญ
ทศพิธ นิจนิรันดร์ผืนฟ้า แผ่นสมุทร์
มิสิ้นสุด คำรำพัน
ลับฟ้า มหาสวรรค์
ผ่านโพ้นหล้า สุราลัยศักดิ์สิทธิ์ บพิตรเลิศ
งามประเสริฐ เด่นเหนือใด
สว่างส่อง ผ่องอำไพ
เป็นเมืองแมน ทั้งแผ่นดินนพน้อม กระหม่อมแก้ว
นิราศแล้ว พระปรมินทร์
สุดใจ ไทยถวิล
นิ่งมโน มนสิการมรดก พระยกให้
ลูกหลานไทย บริบาล
เสด็จทิพย์ ถึงนิพพาน
สยามเทวา รักษาไทย
เมื่อทินกร รอนอัศดง ลงจากฟ้า
แสงเทียนจ้า กลับมืดสนิท
จิตหม่นหมอง
ระเรียกร่ำ พร่ำหา
น้ำตานอง
ใต้ฝ่าลออง ธุลีพระบาท
นิราศไกลสุริยา เริ่มใกล้รุ่ง
พยุงร่าง
น้ำตาพร่าง ดั่งเอ่อท้น
ท่วมไศล
สะอึกอั้น จาบัลย์เศร้า
เจ้าภูวไนย
แสนอาลัย สุดซึมซับ
ตราบกัปกัลป์
พระผู้เป็นดวงใจ
ทรงเป็นแบบอย่างให้
นรชน
คือท่านองค์ภูมิพล
นั่นแล้
คืนผืนแผ่นภูวดล
สยามน่าน
ปราชญ์ปลั่งดังทิพย์แท้
หลั่งล้น สกลไกรเป็นพระ สยามเทวา
ป้องรักษา แผ่นดินไว้
ลูกหลาน สราญใจ
แดนทองไทย ไหว้บูชาเป็นน้ำ ฉ่ำชื่นชล
สัตว์พืชคน หล่อชีวา
เป็นดิน สินธัญญา
ป่านาไร่ รับไอสูรย์เป็นฟ้า ประปรายฝน
ชุ่มสากล ฉ่ำจำรูญ
เป็นคลอง นองน่านพูน
สินธุ์กระแส แม่ยมนาเป็นเทพ สร้างเสพสม
เป็นพระพรหม แผ่เมตตา
เป็นลม พระพายพา
พสกเย็น ยะเยือกใจเป็นพระ วิษณุกรรม
สองหัตถ์ทำ นวัตรกรรมใหม่
แบบอย่าง แนวช่างไทย
ประดิษฐ์ดัด ประหยัดครันเป็นจอม กองทัพไทย
ร่วมชิงชัย รุกฝ่าฟัน
แดนไหน ไปท่วงทัน
ทรงประสิทธิ์ จิตวิทยาเป็นเอก อัครณู
อุปถัมภ์ พระศาสนา
คำสอน ทุกศาสดา
เป็นหลักรัก สามัคคีเป็นลูก ผูกกตัญญู
แห่งพระผู้ ราชชนนี
เป็นมิตร จิตไมตรี
ศรีสง่า อาชาไนยเป็นพ่อ พนอลูกเฝ้า
เป็นฉัตรเกล้า ร่มโพธิ์ไทร
เป็นอยู่ สู้ด้วยใจ
มิบดบัง ตั้งเบียดเบียนเป็นครู เป็นผู้นำ
เป็นผู้ทำ ไม่แปรเปลี่ยน
เป็นปราชญ์ รู้ศาสตร์เรียน
เป็นคู่คิด มิตรประชาเป็นพระ อรหันต์
รู้เท่าทัน ทั่วโลกา
เป็นกษัตริย์ ขัตติยา
ทรงทศพิธ ราชธรรมเป็นไทย ใต้พระบารมี
ถวายภักดี ทุกเขตคาม
ภูมิพล สกลสยาม
พระสถิตเด่น เป็นดวงใจด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า
พลตรี วิเชียร ชูปรีชา
พระทศธรรม นำวิถี ยอดคีตะ
ภาษาอักขระ สัมพันธ์ รังสรรค์กสิ
ปรีชาเลิศ เกิดโครงการ งานเริ่มริ
ธัญญาผลิ ผลิตดกได้
ไทยเรืองรองวังสวนจิต คิดแนวค้น
สร้างต้นแบบ
ทั่วถิ่นแถบ ล้อมวังรอบ
ตอบสนอง
คุ้มคอกโรง ล้วนอาคาร
งานทดลอง
ใต้ฝ่าลออง ใฝ่ค้นคว้า
เป็นอาจิณพระเสโท น้ำพระทัย
มิคลายถอย
แก้น้ำกร่อย ดินเค็ม
เต็มศาสตร์ศิลป์
พระทรงธรรม ย้ำชนะ
ฟ้าน้ำดิน
พระภูบดินทร์ เอื้ออาทร
นิกรไทยลูกลูกรู้ อยู่ว่าพ่อ
พนอลูก
พระทัยผูก บ่มฟูมฟัก
มีรักให้
พระจอมเกศ เสด็จฟ้า
สุดอาลัย
ขอตามไท้ ปณิธาน
นิรันดร
พระผู้เป็นดวงใจ
ทรงเป็นแบบอย่างให้ นรชน
คือท่านองค์ภูมิพล นั่นแล้
คืนผืนแผ่นภูวดล สยามน่าน
ปราชญ์ปลั่งดังทิพย์แท้
หลั่งล้น สกลไกร เป็นพระ สยามเทวา
ป้องรักษา แผ่นดินไว้
ลูกหลาน สราญใจ
แดนทองไทย ไหว้บูชาเป็นน้ำ ฉ่ำชื่นชล
สัตว์พืชคน หล่อชีวา
เป็นดิน สินธัญญา
ป่านาไร่ รับไอสูรย์เป็นฟ้า ประปรายฝน
ชุ่มสากล ฉ่ำจำรูญ
เป็นคลอง นองน่านพูน
สินธุ์กระแส แม่ยมนาเป็นเทพ สร้างเสพสม
เป็นพระพรหม แผ่เมตตา
เป็นลม พระพายพา
พสกเย็น ยะเยือกใจเป็นพระ วิษณุกรรม
สองหัตถ์ทำ นวัตรกรรมใหม่
แบบอย่าง แนวช่างไทย
ประดิษฐ์ดัด ประหยัดครันเป็นจอม กองทัพไทย
ร่วมชิงชัย รุกฝ่าฟัน
แดนไหน ไปท่วงทัน
ทรงประสิทธิ์ จิตวิทยาเป็นเอก อัครณู
อุปถัมภ์ พระศาสนา
คำสอน ทุกศาสดา
เป็นหลักรัก สามัคคีเป็นลูก ผูกกตัญญู
แห่งพระผู้ ราชชนนี
เป็นมิตร จิตไมตรี
ศรีสง่า อาชาไนยเป็นพ่อ พนอลูกเฝ้า
เป็นฉัตรเกล้า ร่มโพธิ์ไทร
เป็นอยู่ สู้ด้วยใจ
มิบดบัง ตั้งเบียดเบียนเป็นครู เป็นผู้นำ
เป็นผู้ทำ ไม่แปรเปลี่ยน
เป็นปราชญ์ รู้ศาสตร์เรียน
เป็นคู่คิด มิตรประชาเป็นพระ อรหันต์
รู้เท่าทัน ทั่วโลกา
เป็นกษัตริย์ ขัตติยา
ทรงทศพิธ ราชธรรมเป็นไทย ใต้พระบารมี
ถวายภักดี ทุกเขตคาม
ภูมิพล สกลสยาม
พระสถิตเด่น เป็นดวงใจด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า
พลตรี วิเชียร ชูปรีชา
พระทศธรรม นำวิถี
ยอดคีตะ
ภาษาอักขระ สัมพันธ์
รังสรรค์กสิ
ปรีชาเลิศ เกิดโครงการ
งานเริ่มริ
ธัญญาผลิ ผลิตดกได้
ไทยเรืองรองวังสวนจิต คิดแนวค้น
สร้างต้นแบบ
ทั่วถิ่นแถบ ล้อมวังรอบ
ตอบสนอง
คุ้มคอกโรง ล้วนอาคาร
งานทดลอง
ใต้ฝ่าลออง ใฝ่ค้นคว้า
เป็นอาจิณพระเสโท น้ำพระทัย
มิคลายถอย
แก้น้ำกร่อย ดินเค็ม
เต็มศาสตร์ศิลป์
พระทรงธรรม ย้ำชนะ
ฟ้าน้ำดิน
พระภูบดินทร์ เอื้ออาทร
นิกรไทยลูกลูกรู้ อยู่ว่าพ่อ
พนอลูก
พระทัยผูก บ่มฟูมฟัก
มีรักให้
พระจอมเกศ เสด็จฟ้า
สุดอาลัย
ขอตามไท้ ปณิธาน
นิรันดรข้าพระพุทธเจ้า ชาวไทย
ใจประสงค์
ขอพระองค์ ทรงศักดิ์สิทธิ์
สถิตไหน
วางกระทง ลงธารา
ฝากอาลัย
โปรดดลใจ ให้ไทยรัก
สามัคคีขอพระสยาม เทวา
ธิราชเจ้า
ขอพระผ่านผ้าว ภูมิพล
มนต์รัศมี
ขอพระแม่ คงคา
โปรดปราณี
ขอบารมี คุ้มเกล้า
ปวงชาวไทย
อร่ามเหลือง เขื่องขนาด
สาดแสงจ้า
พระจัทรา ส่องสว่าง
กลางเวหน
เป็นปรากฏ มหัศจรรย์
ม่านมงคล
พระภูมิพล มหาราชัน
จันทรดวงเจ็ดสิบปี ราชาธิราช
วัฏจักร
จันทลักษณ์ ประจักษ์
ถวาย
ทรงไหญ่หลวง
พระเสด็จ สวรรคาลัย
ประกายดวง
วิมานสรวง ชั้นสิบหก
ปกเกศไทย
พระผู้เป็นดวงใจ
ทรงเป็นแบบอย่างให้
นรชน
คือท่านองค์ภูมิพล
นั่นแล้
คืนผืนแผ่นภูวดล
สยามน่าน
ปราชญ์ปลั่งดังทิพย์แท้
หลั่งล้น สกลไกรเป็นพระ สยามเทวา
ป้องรักษา แผ่นดินไว้
ลูกหลาน สราญใจ
แดนทองไทย ไหว้บูชาเป็นน้ำ ฉ่ำชื่นชล
สัตว์พืชคน หล่อชีวา
เป็นดิน สินธัญญา
ป่านาไร่ รับไอสูรย์เป็นฟ้า ประปรายฝน
ชุ่มสากล ฉ่ำจำรูญ
เป็นคลอง นองน่านพูน
สินธุ์กระแส แม่ยมนาเป็นเทพ สร้างเสพสม
เป็นพระพรหม แผ่เมตตา
เป็นลม พระพายพา
พสกเย็น ยะเยือกใจเป็นพระ วิษณุกรรม
สองหัตถ์ทำ นวัตรกรรมใหม่
แบบอย่าง แนวช่างไทย
ประดิษฐ์ดัด ประหยัดครันเป็นจอม กองทัพไทย
ร่วมชิงชัย รุกฝ่าฟัน
แดนไหน ไปท่วงทัน
ทรงประสิทธิ์ จิตวิทยาเป็นเอก อัครณู
อุปถัมภ์ พระศาสนา
คำสอน ทุกศาสดา
เป็นหลักรัก สามัคคีเป็นลูก ผูกกตัญญู
แห่งพระผู้ ราชชนนี
เป็นมิตร จิตไมตรี
ศรีสง่า อาชาไนยเป็นพ่อ พนอลูกเฝ้า
เป็นฉัตรเกล้า ร่มโพธิ์ไทร
เป็นอยู่ สู้ด้วยใจ
มิบดบัง ตั้งเบียดเบียนเป็นครู เป็นผู้นำ
เป็นผู้ทำ ไม่แปรเปลี่ยน
เป็นปราชญ์ รู้ศาสตร์เรียน
เป็นคู่คิด มิตรประชาเป็นพระ อรหันต์
รู้เท่าทัน ทั่วโลกา
เป็นกษัตริย์ ขัตติยา
ทรงทศพิธ ราชธรรมเป็นไทย ใต้พระบารมี
ถวายภักดี ทุกเขตคาม
ภูมิพล สกลสยาม
พระสถิตเด่น เป็นดวงใจด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า
พลตรี วิเชียร ชูปรีชา
พระทศธรรม นำวิถี
ยอดคีตะ
ภาษาอักขระ สัมพันธ์
รังสรรค์กสิ
ปรีชาเลิศ เกิดโครงการ
งานเริ่มริ
ธัญญาผลิ ผลิตดกได้
ไทยเรืองรองวังสวนจิต คิดแนวค้น
สร้างต้นแบบ
ทั่วถิ่นแถบ ล้อมวังรอบ
ตอบสนอง
คุ้มคอกโรง ล้วนอาคาร
งานทดลอง
ใต้ฝ่าลออง ใฝ่ค้นคว้า
เป็นอาจิณพระเสโท น้ำพระทัย
มิคลายถอย
แก้น้ำกร่อย ดินเค็ม
เต็มศาสตร์ศิลป์
พระทรงธรรม ย้ำชนะ
ฟ้าน้ำดิน
พระภูบดินทร์ เอื้ออาทร
นิกรไทยลูกลูกรู้ อยู่ว่าพ่อ
พนอลูก
พระทัยผูก บ่มฟูมฟัก
มีรักให้
พระจอมเกศ เสด็จฟ้า
สุดอาลัย
ขอตามไท้ ปณิธาน
นิรันดร
ข้าพระพุทธเจ้า ชาวไทย
ใจประสงค์
ขอพระองค์ ทรงศักดิ์สิทธิ์
สถิตไหน
วางกระทง ลงธารา
ฝากอาลัย
โปรดดลใจ ให้ไทยรัก
สามัคคีขอพระสยาม เทวา
ธิราชเจ้า
ขอพระผ่านผ้าว ภูมิพล
มนต์รัศมี
ขอพระแม่ คงคา
โปรดปราณี
ขอบารมี คุ้มเกล้า
ปวงชาวไทย
อร่ามเหลือง เขื่องขนาด
สาดแสงจ้า
พระจัทรา ส่องสว่าง
กลางเวหน
เป็นปรากฏ มหัศจรรย์
ม่านมงคล
พระภูมิพล มหาราชัน
จันทรดวงเจ็ดสิบปี ราชาธิราช
วัฏจักร
จันทลักษณ์ ประจักษ์
ถวาย
ทรงไหญ่หลวง
พระเสด็จ สวรรคาลัย
ประกายดวง
วิมานสรวง ชั้นสิบหก
ปกเกศไทย
วางกระทง บรรจงจิต
อธิษฐาน
สายชลธาร คืนวันเพ็ญ
ดวงเด่นโสม
พระพายฉิว ปลิวเมฆา
ฟ้าโพยม
ให้ทุกข์หาย คลายระทม
จมวารีให้นำสร้อย เศร้าสลด
ไปหมดสิ้น
กระแสสินธุ์ พัดภัยโรค
พาโศกหนี
เหลือคุณงาม ความรัก
สามัคคี
ทำความดี ถวายพ่อ
ภูมิพล
พระผู้เป็นดวงใจ
ทรงเป็นแบบอย่างให้
นรชน
คือท่านองค์ภูมิพล
นั่นแล้
คืนผืนแผ่นภูวดล
สยามน่าน
ปราชญ์ปลั่งดังทิพย์แท้
หลั่งล้น สกลไกรเป็นพระ สยามเทวา
ป้องรักษา แผ่นดินไว้
ลูกหลาน สราญใจ
แดนทองไทย ไหว้บูชาเป็นน้ำ ฉ่ำชื่นชล
สัตว์พืชคน หล่อชีวา
เป็นดิน สินธัญญา
ป่านาไร่ รับไอสูรย์เป็นฟ้า ประปรายฝน
ชุ่มสากล ฉ่ำจำรูญ
เป็นคลอง นองน่านพูน
สินธุ์กระแส แม่ยมนาเป็นเทพ สร้างเสพสม
เป็นพระพรหม แผ่เมตตา
เป็นลม พระพายพา
พสกเย็น ยะเยือกใจเป็นพระ วิษณุกรรม
สองหัตถ์ทำ นวัตรกรรมใหม่
แบบอย่าง แนวช่างไทย
ประดิษฐ์ดัด ประหยัดครันเป็นจอม กองทัพไทย
ร่วมชิงชัย รุกฝ่าฟัน
แดนไหน ไปท่วงทัน
ทรงประสิทธิ์ จิตวิทยาเป็นเอก อัครณู
อุปถัมภ์ พระศาสนา
คำสอน ทุกศาสดา
เป็นหลักรัก สามัคคีเป็นลูก ผูกกตัญญู
แห่งพระผู้ ราชชนนี
เป็นมิตร จิตไมตรี
ศรีสง่า อาชาไนยเป็นพ่อ พนอลูกเฝ้า
เป็นฉัตรเกล้า ร่มโพธิ์ไทร
เป็นอยู่ สู้ด้วยใจ
มิบดบัง ตั้งเบียดเบียนเป็นครู เป็นผู้นำ
เป็นผู้ทำ ไม่แปรเปลี่ยน
เป็นปราชญ์ รู้ศาสตร์เรียน
เป็นคู่คิด มิตรประชาเป็นพระ อรหันต์
รู้เท่าทัน ทั่วโลกา
เป็นกษัตริย์ ขัตติยา
ทรงทศพิธ ราชธรรมเป็นไทย ใต้พระบารมี
ถวายภักดี ทุกเขตคาม
ภูมิพล สกลสยาม
พระสถิตเด่น เป็นดวงใจด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า
พลตรี วิเชียร ชูปรีชา
พระทศธรรม นำวิถี
ยอดคีตะ
ภาษาอักขระ สัมพันธ์
รังสรรค์กสิ
ปรีชาเลิศ เกิดโครงการ
งานเริ่มริ
ธัญญาผลิ ผลิตดกได้
ไทยเรืองรองวังสวนจิต คิดแนวค้น
สร้างต้นแบบ
ทั่วถิ่นแถบ ล้อมวังรอบ
ตอบสนอง
คุ้มคอกโรง ล้วนอาคาร
งานทดลอง
ใต้ฝ่าลออง ใฝ่ค้นคว้า
เป็นอาจิณพระเสโท น้ำพระทัย
มิคลายถอย
แก้น้ำกร่อย ดินเค็ม
เต็มศาสตร์ศิลป์
พระทรงธรรม ย้ำชนะ
ฟ้าน้ำดิน
พระภูบดินทร์ เอื้ออาทร
นิกรไทยลูกลูกรู้ อยู่ว่าพ่อ
พนอลูก
พระทัยผูก บ่มฟูมฟัก
มีรักให้
พระจอมเกศ เสด็จฟ้า
สุดอาลัย
ขอตามไท้ ปณิธาน
นิรันดร21:55 วิเชียร ข้าพระพุทธเจ้า ชาวไทย
ใจประสงค์
ขอพระองค์ ทรงศักดิ์สิทธิ์
สถิตไหน
วางกระทง ลงธารา
ฝากอาลัย
โปรดดลใจ ให้ไทยรัก
สามัคคีขอพระสยาม เทวา
ธิราชเจ้า
ขอพระผ่านผ้าว ภูมิพล
มนต์รัศมี
ขอพระแม่ คงคา
โปรดปราณี
ขอบารมี คุ้มเกล้า
ปวงชาวไทย
อร่ามเหลือง เขื่องขนาด
สาดแสงจ้า
พระจัทรา ส่องสว่าง
กลางเวหน
เป็นปรากฏ มหัศจรรย์
ม่านมงคล
พระภูมิพล มหาราชัน
จันทรดวงเจ็ดสิบปี ราชาธิราช
วัฏจักร
จันทลักษณ์ ประจักษ์
ถวาย
ทรงไหญ่หลวง
พระเสด็จ สวรรคาลัย
ประกายดวง
วิมานสรวง ชั้นสิบหก
ปกเกศไทย
วางกระทง บรรจงจิต อธิษฐาน
สายชลธาร คืนวันเพ็ญ ดวงเด่นโสม
พระพายฉิว ปลิวเมฆา ฟ้าโพยม
ให้ทุกข์หาย คลายระทม จมวารีให้นำสร้อย เศร้าสลด
ไปหมดสิ้น
กระแสสินธุ์ พัดภัยโรค
พาโศกหนี
เหลือคุณงาม ความรัก
สามัคคี
ทำความดี ถวายพ่อ
ภูมิพล
ดินดอนดานที่พื้น
ปัฐพี
สายชลไม่โลมวารี
ฉ่ำน้ำ
พระพายไม่โชยพัดวี
ลมชื่น
ไฟกลุ่นลนหลอมล้ำ
พ่ายให้ พระภูมิพลปรารถนา องค์ฟ้าหลวง
พระทัยห่วง ไทยทุกคน
ต้องชนะ ความยากจน
ให้จงได้ ไม่รีรอเหนือปราชญ์ อัจฉรืยะ
ค้นศิลปะ หาทฤษฎี
เสโท ท่วมปัฐพื
พระสัมฤทธิ์ ทศพิธธรรมหนึ่งดิน แหล่งสินทรัพย์
ควรได้รับ บำรุงนำ
พืชพันธุ์ ธัญญางาม
ชุ่มชื่นฉ่ำ น้ำพระทัยสองน้ำ น่านธารา
นองยมนา เขื่อนไศล
หลากริน ถ้วนถิ่นไทย
ชุบชีวัน บันดาลดลสายลม โพยมสวรรค์
หอบกังหัน รังสรรค์ชล
รมย์รื่น ชื่นกมล
รสสุคนธ์ หอมชื่นใจสี่ไฟ ไออบอุ่น
มิสิ้นสูญ ป่าพงไพร
อัคคีย์ มิทำลาย
พฤกษาพง ดงอรัญดิน น้ำ ลม ไฟ ฟ้า
มหาสมุทร สุดรำพัน
แพ้องค์ ธ.ทรงธรรพ์
สยบบารมี พระภูมิพลพลตรีวิเชียร ชูปรีชา
หนึ่งเดือน เหมือนวัน ราชันจาก
ทำใจยาก จักคลาย หายหม่นหมอง
เหมือนฝัน วันสิ้นสูญ ทูลลออง
เป็นข้ารอง พระบาท ทุกชาติไปองค์มหา ภูมิพล ล้นเกล้าจิต
ศักดิ์สิทธิ์ คุ้มครองข้า จะหาไหน
แม้นเนิ่นนาน กาลเวลา ยิ่งอาลัย
กี่อสงไขย กี่กัปกัลป์
มั่นบูชา
จะแน่วแน่ แก้ไข ในสิ่งผิด
จะรักชาติ จนชีวิต เป็นผุยผง
จะยอมตาย หมายให้ เกียรติดำรง
จะปิดทอง หลังองค์ พระปฏิมา"นี่คือ ปาณิธาน พระล้นเกล้า
หมายปองเฝ้า เพื่อชาวไทย ไม่กังขา
ขอตามรอย ยุคลบาท
พระยาตรา
เหล่าชาวประชา ถวายอาลัย ไปตราบนิรันดร
หนาว
หนาวยิ่งหนาว เข้าพยุง
ผดุงจิต
หนาวสนิท นวลหนาว
เคล้าเรือนร่าง
หนาวแสนหนาว เท่าใด
ไม่ระคาง
หนาวอาลัย ไม่เจือจาง
หนาวฝังใจ
ร้อยกวี ศรีวรรณศิลป์
วันพ่อสิ้น ลับสลาย
รันทด สลดฤทัย
ประพันธ์ไว้ โศกอาดูรพันกวี ที่พ่อทำ
แต่งเติมย้ำ ความเกื้อกูล
โพธิ์ไทร ให้ใบบุญ
เอ่อธารา น้ำตานองหมื่นกวี ที่พ่อคิด
พระราชกิจ มากก่ายกอง
มหาสมุทร สุดเนืองนอง
ย้งน้อยกว่า น้ำพระทัยแสนกวี ที่พ่อรัก
แสนเหนื่อยหนัก เสโทไหล
นองดิน ทั่วถิ่นไทย
ล้างเดือดร้อน นิกรชนล้านกวี กวีให้
แด่เทพไท้ ภูมิพล
บรรยาย ไว้ท่วมท้น
มิได้ครึ่ง หนึ่งดวงใจ
แผ่นดินนี้ ใต้บารมี
ที่สุดรำพัน
บุญไทยนั้นมิพลันลืมได้
ใจภักดีสนอง
พระปิ่นเกศ เมตตา
เหล่าปวงประชา
สัญญาประคอง
ทั่วไทยผอง มาน้อมถวาย
กายใจพลืแผ่นดินเอ๋ย ไม่เคยคิดว่า
จะมาระทม
ทนทุกข์ตรม กระหน่ำ
เติมซ้ำให้หมองศรี
พร้อมใจกาย ถวายภักดิ์
วงศ์จักรี ชาติใหม่มี
ขอรองบาท
ทุกชาติเอย
พระนิราศ ถวายอาลัย
พระโพธิ์ไทย พระไทรสยาม
ปวงชน ท้นสนาม
ทุ่งพระเมรุ เป็นประวัติการณ์ลงนาม ด้วยน้ำตา
ราษฎร์ประชา น่าสงสาร
ยืนนิ่ง สงบนาน
ขับระทม ข่มฤทัยเดินแถว เรียงแนวเรียบ
ก้าวระเบียบ ถึงวังใน
ก้มกราบ ซึมซับใจ
มองพระโกศ สลดฤดีมองฉายา พาใจเศร้า
โอ้องค์เจ้า จอมจักรี
ให้ร่ม พระบารมี
บรมฉัตร ขัตติยงค์น้อมบรม ราโชวาท
ไทยทั้งชาติ จะดำรง
ขอถือ ความซื่อตรง
สะสมสร้าง ทางความดีทรงเหนื่อย ที่งานหนัก
ขอจงรัก พร้อมภักดี
ขอไทย สามัคคี
ทำเศรษฐกิจ ที่พอเพียง
สำนึก ในมหา พระกรุณา แผ่ไพศาล
ทุพพล คนพิการ
หลั่งน้ำตา ด้วยอาลัยด้อยร่าง สรรพางคภาพ
น้อมก้มกราบ พระภูวนัย
ถวายหวัง กำลังใจ
มหิศราธิเบศร์ รามาธิบดีหูตา อวัยวะ
สิ้นทักษะ ไปมากมี
ปรมินทร มหาจักรี
พระราชทาน น้ำพระทัยเอกองค์ กษัตริยา
เสด็จฟากฟ้า สุดอาลัย
เทิดทูล เหนือสิ่งใด
ด้วยดวงใจ ที่ไร้พิการ
ถวายพระพรแด่ไท้ ทรงธรรพ์
เนตรท่วมนองสายธาร เปี่ยมท้น
ทวยราษฎร์ใส่สรวมสัญญ์
เหลืองอร่าม
งามหกสิบปีพ้น
แซ่ซ้อง สรรเสริญกราบบังคมพระพ่อไท้ เทวัญ
เนตรท่วมสุดโศกศัลย์
เอ่อท้น เหลือจะเอ่ยพระคุณอนันต์
มนนื่ง ถึงเจ็ดสิบปีล้น
ทั่วหล้า อาดูร
ขอถวายอาลัยด้วย
วสันตดิลกฉันท์๑๔ปางเมื่อพระองค์สุรบดิน
ทรอินทราชา
นักปราชญ์พระเปรื่องปฏิปทา
ชนะดลสกลไกรขอน้อมประณตศิริมหา
กรุณา พระจอมใจ
องค์ภูมิพลพระยศไกล
ระกระเดื่องมะเลืองนามโครงการผสานจตุรทิศ
ทศพิตรลุเติมตาม
เบื้องรอยพระบาทปิยสยาม
สุรวงศ์ ธจักรีน้อมนำกระทำกสิวิเศษ
วรเด ชภูมี
ศึกษาประสานกลวิธี
คิตะรุ่งจรุงใจทรงแข่งกิฬาพลธแกล้ว
ชนะแล้วณเรือใบ
อัครศิลป์วิชิตกมลศรัย
อนุรักษ์ประจักษ์จริงต้นแบบฉบับนวตกรรม
พระกระทำธิทุกสิ่ง
ทรงงานสุมลวิริยมิ่ง
สุประดิษ ฐทุกวารลับองค์ผจงศิริสวัสดิ์
ธ.นิราศวิมลมาน
ขอไทยผจญวิชิตผลาญ
อริแม้น พระภูมิพลน้อมเกล้าสำนึกพระมหา
กรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น
อันหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า
พลตรีวิเชียร ชูปรีชา
มหาสมุทรสุดแผ่นพื้น ธรณี
หนักแน่นเหนือขุนคีรี แท่นหล้า
เย็นใส น่านนที เยือกฉ่ำ
ดังพ่อพนอสอนข้า
กว่านี้ หลายสถาน
ทศธรรมนำสิ่งสร้าง บริบาล
ไทยท่วมเสโทรัชกาล ที่เก้า
เจ็ดสิบเหนื่อยปีนาน วารเนื่อง
หนักแน่นพัฒนาน้าว
ส่งให้ พสกสยามพระหฤทัยผ่องแผ้ว งดงาม
ลูกใฝ่ฝันเดินตาม พ่อให้
ดำรงค่าคุณสยาม ยงอยู่
รอยคู่พระบาทบารมีไท้
รุ่งเรื้อง เรืองสนอง
จิตวางสงบนิ่งตั้ง ใจตรง
ทรุดนั่งจิตยังคง รุ่มเร้า
คุกสองเข่ากราบพระองค์ มือสั่น
พยุงร่างลุกไหลเคล้า
ท่วมท้น ชลน้ยภาพอาลัยพรอยหลั่งน้ำ ตาซึม
กระเส่าคิดจิตอืมครึม นั่งเศร้า
บังคับเคร่งจิตขรึม มิสร่าง
วางปล่อยใดรุมเร้า
เพื่อไท้ เทพเดียว
สัญลักษณ์เก้า ก้าวไกล
ไทยก้าวหน้า
ปลายมุ่งฟ้า เด่นอุณาโลม
ชมสวรรค์
มองสายลวด ขมวดโค้ง
เลขลงยันต์
เปรียบราชัน สวรรค์ส่ง
เทพลงมาสร้างชาวไทย ให้เห็นถึง
คำนึงกุศล
รู้มงคล ทางสุขสันต์
กันถ้วนหน้า
พระบารมี จริยวัตร
กษัตรา
พระเทวา เสด็จลับ
กลับวิมานพระ คุณใดไป่แม้น
พระภูธร
พระ แห่งธรรมาบวร
ปกป้อง
พระ ปราชญ์เปรื่องดิน
น้ำอมร สยามทั่ว
พระ ใฝ่ตามธรรมพ้อง
ท่านแท้ ราชธรรม
กาพย์ฉบัง๑๖
พระเสด็จดับลับอาดูร
ดวงใจเทอดทูน
ร่ำอาลัยรักภักดีเดินตามองค์พระทรงศรี
ร่วมรักสามัคคี
ตราบฟ้าดินสิ้นสากลขอโดยเสด็จราชกุศล
พระภูมิพล
เก้าสิบเก้าสงฆ์บรรพชาในวันที่หนึ่งธันวา
สักการบูชา
วัดพระปฐมเจดีย์พระเดชพระคุณธรรมเวที
เมตตาปราณี
ให้สนับสนุนจุนเจือจารอยู่ศีลสิบห้าทิวาวาร
เรียนร่ำกัมฐาน
ปฏิบัติศาสน์ธรรมดำรงเสริมด้วยธรรมจาริกธุดงค์
เจ็ดสิบองค์สงฆ์
เชียงรายเหนือสุดสู่วังเผยแผ่สัทธรรมทุกขัง
อนัตตาอนิจจัง
กฏกรรมค้ำโลกโลกาสี่สิบเจ็ดราตรีทิวา
ถึงหนึ่งกุมภา
โดยสมาคมผู้ทำคุณประโยชน์เพื่อศาสน์กุศลบุญ
องค์มหาอดุลย
เดชจรัสกษัตริย์ผู้ทรงธรรม
หาภพไหนไป่แม้น
กษัตริย์ไทย
ยอดยิ่งกตัญญูใด
เยี่ยงนี้
พระชนนีอยู่กลางพระทัย
พระองค์ท่าน
ควรค่าสรรเสริญชี้
ใส่เกล้า ชาวสยามงามราชกิจท่วมท้น
สุดพรรณา
ปฏิบัติต่อพระมารดา
ท่านไท้
จอมกษัตริย์ขัตติยา
ยศยิ่ง
ยอดมิ่งกตัญญูได้
ถี่ถ้วน จริยาราชหฤทัยใฝ่ซึ้ง
พระมารดา
บากบั่นสรรสองกษ้ตรา
แม่ได้
สองกรก่อพนอมา
พระทัยแม่
พระแม่ยอดขวัญให้
อื่นพ้น ใดมีในหลวงทรงห่วงเฝ้า
ชนนี นักเฮย
มิว่างทิวาราตรี
อยู่ใกล้
ชิดพระมิ่งโมฬี
ญานส่อง ทราบแฮ
เห็นแม่หลับลงไซร้
จึ่งแล้ว เสด็จวังพระเสด็จยังฟากฟ้า
สุราลัย
เสียงคร่ำครวญสยามไทย
ท่วมท้น
สุดสรวงแหล่งนิราศไกล
เรือนพ่อ
เฉกเช่นยอดกตัญญูล้น
แน่แท้ พระทรงธรรมพระราชกุศลท่านสิ้น สังขาร
ขอส่งดวงพระวิญญาน มุ่งหน้า
ถึงภพแห่งนิพพาน. พระพ่อ
พลังสว่างทางเจิดจ้า. หลั่งล้น. พสกชน
พระราชกุศลท่านสิ้น สังขาร
ขอส่งดวงพระวิญญาน มุ่งหน้า
ถึงภพแห่งนิพพาน. พระพ่อ
พลังสว่างทางเจิดจ้า. หลั่งล้น. พสกชนด้วยดวงใจ ถวายเป็นพลี
ศรีจอมทัพ
ด้วยวาระ ท่านมาลับ
กลับสวรรค์
ด้วยพระคุณ พระมากล้น
พ้นรำพัน
กลอนกาพย์ ประพันธ์ไว้
อาลัยภักดี
ด้วยดวงใจ ถวายเป็นพลี
ศรีจอมทัพ
ด้วยวาระ ท่านมาลับ
กลับสวรรค์
ด้วยพระคุณ พระมากล้น
พ้นรำพัน
กลอนกาพย์ฉันท์ ประพันธ์ไว้
อาลัยภักดีใช้บทล่าง(ใหม่)
พระราโชวาทพ่อชี้
ดีงาม
ควรถ่ายทอดติดตาม
อย่าทิ้ง
สายแสงส่องแวววาม
สาดส่ง
ทอสว่างทางเพริศพริ้ง
สู่เส้น ทางดีมิเป็นเพียงหน้าที่
ทำไป
คุณพ่อมอบจากใจ
เปี่ยมล้น
มุนละม่อมถนอมใด
ไหนเท่า
ปัดเป่าผองภัยพ้น
ใฝ่เลี้ยง ลูกไทยเมื่อไทยตรม ต้องห่มหนาว
ในปีไหน
น้ำพระทัย จากในหลวง
ท่านห่วงหนาว
มีผ้าผวย ห่มให้
ไทยทุกคราว
หายจากหนาว อุ่นบารมี
จักรีไทยโอ้วันนี้ มีหนาว
เข้ามาหา
หนาวน้ำตา เศร้ากว่าหนาว
ในคราวไหน
หนาวน้ำฟ้า หนาวดินลม
ห่มอาลัย
หนาวจับใจ ไม่หายหนาว
สิ้นเจ้าจักรี
เมื่อสองพัน สี่ร้อย แปดสิบเก้า
บ้านเมืองเรา เข้าสถานการณ์
ขั้นสับสน
องค์สมเด็จ อานัน ทมหิดล
มาถูกลอบ ปลงพระชนม์
ด้วยมือมารพระภูมิพล ล้นเกล้า ยังเยาว์อยู่
องค์ความรู้ ยังมิแยก จะแตกฉาน
ทรงศึกษา สวิสเซอแลนด์
แคว้นโลซาน
ขึ้นครองราชย์ อัครฐาน
กษัตริย์ไทยด้วยระว้งมาร ตามมา
อิจฉาซ้ำ
พระทัยช้ำ เสด็จแม่
ต้องแก้ไข
จนสามารถ อยู่รอด
และปลอดภัย
เพราะคนไทย ใจจงรัก
พร้อมภักดีครองแผ่นดิน โดยธรรม
งามประเสริฐ
พระอัจฉริยะ เป็นเลิศ
เกิดรัศมี
เกียรติยศ ปรากฏชัด
ทั้งปัฐพี
เสียงสรรเสริญ พระบารมี
ทั้วโลกา
วิหคหอบส่งให้ ถึงรัง
เพราะห่วงลูกรอหลัง
พ่อป้อน
จุนเจือเหยื่อประทัง
ปีกใหญ่
แข็งเมื่อใดฝึกต้อน
ลูกน้อย บินเอง
กาพย์ห่อโคลง
คลองลัดโพธิ์ล่องน้ำ
ชลาศรัย
ทางร่นเวลาไหล
ช่วยแก้
อังสนาพระที่นั่งเสด็จไป
เบิกคู่
สะพานเชื่อม สองใจแท้
อยู่ใกล้ สองกรุงสำนึก น้อมพระคุณ
บารมีคุณ เหล่านิกร
อาลัย ใจอาวรณ์
องค์พระผู้ ภูมิพลังสองสี่ พฤศจิกา
ทรงอังสนา พระที่นั่ง
ชลมารค ฟากสองฝั่ง
เจ้าพระยา ประทับลงทาบท่า ศิริราช
ดวงใจราษฎร์ ประชวรองค์
บพิตร จิตประสงค์
ปรับทางธาร น่านนทีกรุงธน รัตนโกสินทร์
สองแผ่นดิน ล้นวารี
ทาท่วม ทุกถิ่นที่
มีพระดำรัส เกิดลัดโพธิ์ย่อย่น ร่นเวลา
เชื่อมคงคา สมมโน
ประตู คู่ลัดโพธิ์
ช่วยแก้มลิง ดิ่งสายชลสองฟาก ฝั่งสายธาร
เปิดสพาน ภูมิพล
อังสนา ฝ่าสายชล
ยลพระราชดำริ มิรู้ลืม
พระเสด็จทั่วแคว้น พนาเนา
ยลเยี่ยมชนชาวเขา ด่าวด้น
มิทรงว่างสักคราว ยาตราทั่ว
สอนห่างทางผิดพ้น
อย้ากลั้ว เสพย์กรรม
ทำนองคล้ายเพลง
คนธรรพ์รำพึงโศกใดหาใดเทียมเท่า
โศกรุมเร้าฤดี
ตราบชีพนี้ ไม่มีวันคลาย
ภูมินทร์ปิ่นณรงค์
พระองค์ มาสิ้นวางวาย
ดวงใจเหล่าปวงชน
ตรมตรอมสุดจะทน
ภูมิพลล้นเกล้าชาวไทย
ชลนัยเคล้านองแก้มเหนื่อยนานมิยอมแหนง
หน่าย
เพื่อชาวไทยได้ชื่นแฉล้ม
แวม วับวาวพราวพร่างกมล
พลีกายให้ประชา
สัญญามอบให้แผ่นดิน
ชีวินให้ปวงชน
ตามรอยเบื้องยุคล
ทนทุกข์ทน ล้นเกล้าเมาฬี
จักรีนิราศห่าง
* * * *
โศกใจ มิคลายแม้นกลั้น
ยิ่งโศกศัลย์ ชีวี
แผ่นดินนี้มาสิ้นราชัน
ดาวเดือนเกลื่อนเมฆา
นภาม่านหม่นราคิน
แผ่นดิน ไห้ จาบัลย์
จอมใจเจ้าชีวัน
ยังมิทันจะเอ่ย พาที
จักรีเหลือ เพียง เก้า
กาพย์ร่ายกลอนโคลงฉันท์
ร่ำไห้
สลดสุดโต่งจาบัลย์
คลายไม่
กราบท่านพระองค์ไท้
เป่าป้อง รักษาฝน..ฟ้าหลวง
ฝน.จะมา..ฟ้ามัว
หวั่นเกรงนึกกลัว
แปลงกร้า..จะร้าสิ้นแรง
ปฐพี ที่แล้งโรยแรง
ร้อนแรกแตกระแหง..
แปลงเรือกไร่นาสวน.....โอ้.ชีวิต ชาวทุ่งท้องนา
มองเห็นทิวต้นกร้า..
นภา.พิลาป.ครวญ..
สิ้นกังวล.สับสน
ดลพลัน..ทันด่วน
ฝนมา น้ำมา.ให้นวล
ไม่โหยหวล...ดังเก่าหยาดฝน...หยาดฟ้า
โรยหล่นมาท้องนารวงพราว
พระองค์..บรรเทา.
ฟ้าดิน จนสิ้น.อับเฉา
จากห้วงหาว..ทรงให้ฝน..มา น้ำ..ตาเพราะ
แรง.ศรัทธา.เหนือใจ
สิ้นอาสัญฉันต้องร้องไห้
สิ้นพ่อหลวง.ปวงไทย
ขอกรานกราบไหว้.จักรี
ในประวัติ กษัตริย์ใด ที่ในโลก
ชุ่มเหงื่อโชก พระวรกาย เหมือนในหลวง
ธรรมประเสริฐ เทอดไท้ อยู่ในทรวง
เหล่านิกร พากันห่วง ตลอดมาพกเข็มทิศ หนีบแผนที่ คลี่แผนผัง
ออกจากวัง ตั้งพระทัย เข้าไปหา
ข้ามโขดเขิน เนินเขา เนาพนา
เพื่อประชา ร่วมทุกข์ สุขด้วยกันพ่อไทย
เจ็ดสิบปี ที่มีพ่อ พนอรัก
เจ็ดสิบปี มิผ่อนพัก
เหนื่อยนักหนา
เจ็ดสิบปี ดำริตรัส พัฒนา
เจ็ดสิบปี ติดตรึงตา พระทัยงามแปดสิบเก้า พระพรรษา ถึงคราจาก
แปดสิบเก้า ปีที่พราก จากสยาม
แปดสิบเก้า ปีที่แผ่นดิน เป็นถิ่นเมืองงาม
แปดสิบเก้าปี สิ้นพระสยาม ไทยหลั่งน้ำตา
ดัง่ดวง....ชีวิต
ดั่งดวง พระสุรีย์ ส่งรังสี ส่องโลกหล้า
ชีวิต ปวงประชา ชุ่มชื่นฉ่ำ น้ำพระทัยดั่งดวง จันทโรจน์ รัศมีโชติ ช่วงไสว
ชีวิต ชนชาวไทย ใสแจ่มจ้า เจิดจันทรดั่งดวง ดาวระยิบ พร่างกระพริบ ทิพย์อมร
ชีวิต นรนิกร สุขสมบูรณ์ พูนปฐพินดั่งดวง ใจพิสุทธิ์ เฉกมนุษย์ ผู้เดินดิน
ชีวิต ไทยทั่วถิ่น กินอยู่ดี มีพอเพียง..พระชนก
ธรรมชาติ จัดไว้ ในมนุษย์
ทางวิมุตติ สู่ธรรม อันล้ำเลิศ
อาจค้นพบ ประสบจริง
สิ่งประเสริฐ จะกำเนิด นวกรรม
สำหรับตนวิริยะ ย่อมชนะนำ ธรรมชาติ
ช่วยพืชสัตว์ ชื่นชีวา จากฟ้าฝน
พระบิดา ฟ้าหลวง ของปวงชน
ทรงอดทน ค้นคว้า พยายามมิรั้งรอ ท้อแท้ แม้แต่นิด
ค่ำคืนคิด ผิดถูกลอง ถึงสองสาม
สิ่งไม่รู้ สู้ร่ำเรียน เพียรพยายาม
คือความงาม แห่งมหา พระปรมินทร์นำความสุข สู่ประชา พระฉัตรแก้ว
วิทยาศาสตร์ ปราชญ์แล้ว เรื่องศาสตร์ศิลป์
ทิ้งผลงาน พระราชทานไว้ ในธานินทร์
ทั้งแผ่นดิน ถวายศรัทธา พระภูมิพลพระบรม ราโชวาท พระฉัตรแก้ว
สำนึกแน่ว พระบารมี ศรีไสว
ยี่สิบเก้า พฤศจิกา วันภาษาไทย
น้อมเกล้าถวาย องค์ราชัน ด้วยวรรณกรรม
ศรีตรัง หยั่งรากลึก
น้อมสำนึก รำลึกบุญ
ราชา เมตต์การุณย์
พระลิขิต ชีวิตศรีตรังวางต้น บนหลุมรัก
บ่มฟูมฟัก รากลึกฝัง
พระหัตถ์ หยาดน้ำหลั่ง
จากพระทัย ให้ชีวินต้องเศร้า เพราะเจ้าจาก
ศรีตรังอยาก จากพื้นดิน
ตามเสด็จ องค์จักริน
สู่เวหน ทิ้งต้นใบบัญชา พระภูมี
ให้ครังศรี อย่าหนีไกล
เธออยู่ คู่ดินไทย
พยานรัก สามัคคี
ปัญญา สมวาร
วาระผ่าน พระภูมิพล
ดวงใจ ไทยทุกคน
ยังเศร้าซึม มิลืมเลือนดำริ และจริยวัตร
แห่งกษัตริย์ หาไหนเหมือน
วันพ่อ จ่อจิตเตือน
ตามประวัติ รัฐธานีทุกห้า ธันวาคม
มีบรม พระจักรี
ห้าเก้า เจ้าทรงศรี
เหลือโอวาท พระบาทรอยน้ำตา ประชาริน
น้ำฟ้าดิน ป่าภูดอย
วันพ่อ ลูกรอคอย
ถวายพรฟ้า วชิราลงกรณ์วิชชุมมาลา.....
ทวยราษฎร์นิยม คำคมโชวาท
ตรัสให้ทั้งชาติ ฟังได้ด้วยกัน
ธันวาครานี้ ไม่มีทรงธรรพ์
ล่วงสู่เทวัญ สรวงสรรค์อาลัยจิตไทยน้อมนึก รำลึกร่มฉัตร
รวบรวมดำรัส ท่านตรัสเอาไว้
แนวทางเพียงพอ พ่อแผ่นดินไทย
หนึ่งเดียวดวงใจ ใส่เกล้าตัวตน
อิทิสัง ฉันท์ฯ๒๐
ภูมิพลอดุลยเดชพระนาม
พระทรงเสด็จลุเขตณคาม ทุแดนใดโดยพระเนตรพระกรรณจะดั้นจะไป
วิตกสะทกสะท้านก็ไม่ ระย่อยอมเพื่อผดุงบำรุงละมุนละม่อม
ผนึกประณีตประณีประนอม ประปกเกศฝ่าอรัญสมุทรพนานิเวศน์
ระดมสมองประคองประเทศ มิพ่ายภัยเกียรติระเกริกตระการระฉานกระฉ่อนไกล
เสด็จณสรวงสวรรค์วิไล สุมลมาลย์เราจะรู้จะรักสมัครสมาน
ระบบระแบบพระราชทาน ตลอดไป
อินทรวิเชียร ฉ้นท์๑๑
ธันวา รำลึกราษฎร์
นรชาติ ประชาไทย
ล้านแสน ณแดนใด
สดุดี พระราชาสมภพ พระดวงมาลย์
ศิรกราน และศรัทธา
เลขเก้า สกาวฟ้า
ระดะดื่น สะอื้นตรมโอ้จอม กระหม่อมทิพย์
พระประทีป สว่างชม
ลับแสง เพราะแรงลม
ยะยะเยือก ยะเย็นชามุ่งหวัง พลังชาติ
จะมิขาด ธ สอนมา
แผ่นดิน พระราชา
จะประดับ ประดางามทุกปีวันที่ห้า ธันวา คมแฮ
มวลหมู่ชาวประชา แซ่ซ้อง
แลเหลืองอร่ามลัดดา งามเฮย
แต่ต่อตอนนี้พร้อง รุ่มเร้า ขาวดำราโชวาทพ่อให้ ลูกทำ
ฝังจ่อจิตใจจำ จ่อจ้อง
จะยึดเหนี่ยวแนวนำ คงมั่น
ขอพ่อของไทยต้อง สว่างโพ้น สรวงสวรรค์
อิทิสัง ฉันท์ฯ๒๐
ภูมิพลอดุลยเดชพระนาม
พระทรงเสด็จลุเขตณคาม
ทุแดนใดโดยพระเนตรพระกรรณจะดั้นจะไป
วิตกสะทกสะท้านก็ไม่
ระย่อยอมเพื่อผดุงบำรุงละมุนละม่อม
ผนึกประณีตประณีประนอม
ประปกเกศฝ่าอรัญสมุทรพนานิเวศน์
ระดมสมองประคองประเทศ
มิพ่ายภัยเกียรติระเกริกตระการระฉานกระฉ่อนไกล
เสด็จณสรวงสวรรค์วิไล
สุมลมาลย์เราจะรู้จะรักสมัครสมาน
ระบบระแบบพระราชทาน
ตลอดไปอินทรวิเชียร ฉ้นท์๑๑
ธันวา รำลึกราษฎร์
นรชาติ ประชาไทย
ล้านแสน ณแดนใด
สดุดี พระราชาสมภพ พระดวงมาลย์
ศิรกราน และศรัทธา
เลขเก้า สกาวฟ้า
ระดะดื่น สะอื้นตรมโอ้จอม กระหม่อมทิพย์
พระประทีป สว่างชม
ลับแสง เพราะแรงลม
ยะยะเยือก ยะเย็นชามุ่งหวัง พลังชาติ
จะมิขาด ธสอนมา
แผ่นดิน พระราชา
จะประดับ ประดางามทุกปีวันที่ห้า ธันวา คมแฮ
มวลหมู่ชาวประชา แซ่ซ้อง
แลเหลืองอร่ามลัดดา งามเฮย
แต่ต่อตอนนี้พร้อง รุ่มเร้า ขาวดำราโชวาทพ่อให้ ลูกทำ
ฝังจ่อจิตใจจำ จ่อจ้อง
จะยึดเหนี่ยวแนวนำ คงมั่น
ขอพ่อของไทยต้อง สว่างโพ้น สรวงสวรรค์
กาพย์ห่อโคลง
หลากศิลปินเหล่าล้วน
รังสรรค์
ทำเพื่อทิพย์ราชัน
แห่งหล้า
ทรงเสด็จสู่สรวงสวรรค์
พระพ่อ
ตามพ่อลูกขอเดินหน้า
ร่มใต้ พระบารมีใต้ร่ม พระบารมี
งามรุจี อัครศิลป์
ร้อยพัน ศิลปิน
ทั่วแขนง แจงจดจารชาวไทย จึ่งได้รู้
มีให้ดู หลากผลงาน
รังสรรค์ อย่างตระการ
สืบสานศิลป์ แผ่นดินทองพระคุณ เทิดทูนกษัตริย์
พระจริยวัตร ใต้ฝ่าละออง
ขวานสยาม งามเรืองรอง
สองพระหัตถ์ และยาตราภูมิพล พระชนม์ชีพ
ดุจมนต์ทิพย์ ประโปรยมา
คุ้มเกล้า ชาวประชา
ผาสุกชื่น รื่นร่มเย็น
08:20 วิเชียร ห่วงใย ใต้น้ำร่ม
โดนแรงลม ฝนกระหน่ำ
ชาวใต้ ตาดำดำ
น้ำท่วมใจ ใต้บาดาลสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว
เห็นไทยทั่ว พระราชทาน
ส่งสุข ขับทุกข์พาล
ใต้ร่มรื่น ชื่นปรีดีขวานทอง
ขวานทองไทย ใต้แผ่นดิน มีสินทรัพย์
ฟ้าประดับ ม่านเมฆา ชุ่มฟ้าฝน
มีรั้วรอบ ขอบเวียงวัง ด้วยพลังพล
ประชาชน พร้อมใจภักดิ์ รักสามัคคีพรสวรรค์ สู่ปวงราษฏร์ ดังหยาดทิพย์
รัชกาลสิบ พระทรงนำ ตามวิถี
รัชกาลเก้า เจ้าสฤษดิ์ แรงฤทธี
ธรรมบารมี คุ้มปกป้อง ขวานทองไทย
สนามหลวง พระเมรุทุ่ง ประชามุ่ง กมลมาลย์
จะตั้งจิต อธิษฐาน มโนโน้ม มโนชญ์นำพินอบเนา พิเทาน้อม กระหม่อมแก้ว ธทรงธรรม
ยุคลบาท จะก้าวตาม วิศิษย์สม วิเศษการอธิราช นิโรธแล้ว วิมานแก้ว รโหฐาน
อุฬารทิพย์ พระนิพพาน สว่างภพ สงบงันวิเทศชม นิยมยอม ประณตน้อม อเนกนันต์
กษัตริย์ไทย วิไลวรรณ บุรุษเอก ณ โลกา
พระภูมิพล สกลไกร พระทัยเลิศ
สุดประเสริฐ ความซื่อสัตย์ แห่งรัฐา
แข่งเรือใบ ในซีเกมส์ ย้อนกลับมา
ตามกติกา ว่าพระองค์ ทรงผิดเอง
ดวงทินกร รอนลับฟ้า ซาสายฝน
ทั่วสากล มืดมิด จิตสลาย
เมื่อแผ่นดิน สิ้นพระองค์ ผู้ทรงไทย
รักอาลัย อาดูรหลั่ง รินน้ำตาสุริยัน ตะวันรุ่ง จรุงไศล
สว่างไสว ให้เวหน สากลฟ้า
ได้กษัตริย์ พระองค์ใหม่
ไทยประชา เปล่งวาจา ขอพระองค์
ทรงพระเจริญ
วันต่อต้านคอรัปชั่น
อิทิสังฉันท์ฯ๒๐อุปมาปมัยประมวลประมาณ
ริโกงริกินณราชการ น่ะบังอาจเป็นประมุขมิเมินละเมิดประมาท
จะขืนกิเลสเอน็จอนาถ เพราะกิจกรรมช่องจะชี้เผชิญมิควรจะทำ
จะยากลำบากจะตรากจะตรำ ณชาติหน้าอย่าริโลถระเริงพะวงพะว้า สม่ำเสมอสิปรารถนา จะซื่อตรง
ควรรำลึกอุเบกอเนกประสงค์ จำติดจะตามจะซื่อดำรง
ตลอดกาล
อินทรวิเชียรฉันท์ ฯ
พรหมวิหารสี่ ความรัก และ เอ็นดู
จะนำสู่ วิหารธรรม ด้วยปราร ถ นางาม
สุขพัฒน์ กษัตริย์ไทยทรงมอง ประ ชาชาติ ยุวรา ษ ฎรใน
เฝ้าหวง และ ห่วงใย ฤดิรัก มิ หักหายน้ำใจ พระ ราชา กรุณา มิ เว้นวาย
ใครทุกข์ จะ สิ้นคลาย เพราะพระองค์ อำนวยผลยินดี และ ปรีดา มุทิตา ณทุกคน
ร่มเกล้า พระทรงพล มนสุข ธิศรัทธาวางเฉย ระหว่างกลาง จิตวาง อุเบกขา
คุณธรรม พระราชา ดุจฟ้า วรุณโปรย
อินทรวิเชียรฉันท์ฯ ๑๑
บงกาลครั้งนั้น
มนมั่นพระทรงชัย
เหนืออรรถบรรยาย
สดุดีธิราชันคราวราชชนนี
ขณะที่ประชวรครัน
เยี่ยมคืนเสด็จวัน
บมิเว้นจะว่างวารห่วงใยพระทัยรุม
สระปทุมนิวาสฐาน
ย้อนวังสะสางงาน
พิเคราะห์แน่พระแม่หลับสงสารพระมารดา
มุทิตาคณานับ
เสโทก็ซึมซับ
กรณียกิจไกลสิ้นขันธ์พระแก้วตา
พระเกศาพระหวีให้
โอ้จอมกษัตริย์ไทย
สิริยอดกตัญญู
แปลบปวดรวดเรี่ยวล้า เพียงใด
พระพ่อหลวงห่วงไทย
ห่างโพ้น
ชาวเขาเผ่าไทยไหน
รักพ่อ
รักพ่อรักมากล้น
อื่นไซร้ บ่มี
ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้
รู้จักในหลวงครั้งแรกในชืวิตตอนเด็กเล็กอยู่
ไม่รู้ถามพ่อ
ด้วยจิตใจจ่อ
เรื่องราวในหลวง
บ้านนาบ้านนอก
ใกล้คอกข้างรวง
ข้าวตกตักตวง
คันไถท้องนาพ่อไปกรุงเทพฯ
เรื่องเก็บมาเล่า
ทุกครั้งทุกคราว
เกี่ยวข้องราชา
ฟังเรื่องงดงาม
จำความได้ว่า
องค์กษัตรา
พระเจ้าแผ่นดินสะพานหัวช้าง
หนึ่งครั้งพ่อเล่า
ฝังใจนานเนา
เริ่มแรกถวิล
ตำรวจจับไว้
เทพไท้ภูมินทร์
ผิดกฏแผ่นดิน
ขี่รถจักรยานมืดมิดปิดไฟ
ไร้ใบขับขี่
สุดท้ายทราบดี
ขวัญหนีแทบปราณ
ผมจำเท่านี้
ภูมีสงสาร
กล่าวชมผลงาน
ของตำรวจไทยปาดหยาดหยดเหงื่อย้อย
เรือนกาย
โชกชุ่มจวบเจียนวาย
ไป่พ้อ
พระพายช่วยพัดคลาย
โพยชื่น
ลมพ่อพัดปัดท้อ
ไล่พ้น ความจนหายน้ำตาประชาไทยริน
หยาดลงแผ่นดิน
ดวงใจจะดับลับตามเสด็จทั่วเขตไทยสยาม
จริยวัตรงาม
สมพระนามภูมิพล
ราชดำริปริมณฑล
ศานติกมล
ท่วมหทัยประชา
สำนึกน้อมพระกรุณา
ด้วยจิตบูชา
วิสุทธิ์วิเศษสุขสม
นั่งนิ่งประณตประณม
เอกะบรม
กราบพระโกศพระเกียรติเกริกไกล
พระเสด็จสวรรคาลัย
บารมีมิไป
ประดับประทับใจชนวสันตดิลกฉ้นท์ฯ ๑๔
ปางเมื่อพระองค์พระปรมิน
ทรจินตนาธร
หวังเพื่อขจัดลุระอุร้อน
ระมะเลืองมิเคืองคาย
โลกธรรมะดาวิทะยะศาสตร์
พลวัต ร มากมาย
จบเจนประจักษ์จิรกระจาย
ชนะดินชลาธาร
ทรงปราชญ์พระคีตะวรศิลป์
ปฐพิน เกษมศานต์
พร้อมเพลงนิพนธ์พจนหวาน
คุรุนาถ มโนนัย
บรรเลงระเบงพสกราษฎร์
นรชาติ สิอาลัย
ห่างองค์พระเดชะปิยะไกล
ปริพนธ์ สฤษดิ์ตาม
กล้องเลนส์พระอัจฉริยภาพ
ระประทับระบือนาม
เก็บรายละเอียดมิติสยาม
ปฏิภาค พระองค์เอง
เชิงศิลป์ระบิลวิทยะการ
พระสราญ ระบายเบง
สองหัตถกรรมวิษณุเกรง
หฤทัย พระภูธร
ใฝ่ในพระธรรมปริยัติ
สุจรัส ทิชากร
เห็นเหตุจะมีประชะนิกร
วจนาถ ระงับภัย
โน้มน้อมประณตศิรเกล้า
ผิวกล่าว ก็มากมาย
เหลือล้นคณาพจนฉาย
วรสุทธิรำพัน
ขอองค์พระภูมิพลภาพ
ทิวะรับประคมคัล
คุ้มเกล้าประชาสิริอนันต์
มหิธร พระภูไทยวสันตดิลกฉันท์ฯ ๑๔
ข้าแต่พระภู มิพลเดช
ธเสด็จ ลุคลาไคล
แห่งหนตำบลผิวะจะไหน
ภยมี นิราศพลันเสริมสุขประชาวิริยะทั่ว
จิตตัว ก็พัวพัน
เผ่าชนสำนึกปิยะอนันต์
ปิตุลา พระภูมิพลคลาคล่ำสนามบรมหา
คณะมา แสดงตน
เบื้องหน้าพระโกศวรกมล
ชลนัย ระนองวังเสียดายพระอง คทศพล
ทุรทน มิสิ้นหวัง
คำสอนบิดร สถิต ฝัง
มนแน่น ณแก่นใจ
รอยพระบาท
สมเด็จพระปรมินทรมหา ภูมิพลอคุลยเดชสี่รอย ยุคลบาท
แห่งกษัตริย์ ผู้ยิ่งใหญ่
ทิ้งรอย บันดาลใจ
แก่ปวงชน คนทั้งชาติรอยหนึ่ง ประทับไว้
ค่ายเม็งราย มหาราช
ครั้งเยี่ยม นักรบชาติ
เพื่อทหาร ขวัญมงคลรอยสอง มองได้ชัด
ประทับบาท ทั่วแห่งหน
ธเสด็จ ทุกตำบล
กันดาลเขต ประเทศไทยรอยสาม งดงามสฤษดิ์
ประทับสถิต กลางจิตใจ
รอยพ่อ ขอตามไป
เสียงคร่ำไห้ ทั้งแผ่นดินรอยสี่ ที่ต่างชาติ
ผู้ทรงปราชญ์ เชิงศาสตร์ศิลป์
เชิดชู พระปรมินทร์
ยอดบุรุษ สุดโลกาจาริก ธุดงควัตร
จากรอยบาท ธรรมยาตรา
สิบเจ็ด เดือนธันวา
ล่องทิศใต้ ไปสู่วังรอยบาท พระภูมิพล
พลังอดทน และความหวัง
กิจสงฆ์ รักษ์ศาสน์ยัง
นั่งพนม สัมโมทนีย์ความรู้ รอยบาทพ่อ
จากท่าน ว. วชิรเมธี
เมตตา เป็นทานบารมี
ปราชญ์แห่งไร่ เชิญตะวันธุดงค์เดิน เกินเดือนครึ่ง
ให้ถึงกรุงเทพฯ
จะป่วยเจ็บ ก็เพียงกาย
หัวใจถึง
วันที่ห้า ฝ่าห้วยหนอง
ทั้งคลองบึง
มโนตรึง ถวายราชา
มหาบพิตรพระบารมี องค์สัมมา
สัมพุทธเจ้า
สวดค่ำเช้า เฝ้าบริกรรม
ธรรมสถิต
ใจแน่วแน่ แผ่เมตตา
ทั่วสารทิศ
ทุกก้าวกิจ พระราชกุศล
ดาลดลพลังอนุโม ทนาบุญ พระคุณเจ้า
ธุดงค์ด้าว ดุ่มเดิน
ข้ามเนินไศล
ระยะทาง ห่างแสน
จากแดนไกล
ความตั้งใจ ให้แด่องค์
พระภูมินทร์เพื่ออุทิศ บพิตรรา
ชกุศล
พลังอดทน พระภิกษุ
ผู้ทรงศีล
ประวัติศาสตร์ จารึกไว้
ในปัฐพิน
ฟ้าน้ำดิน บันทึกรู้
ผู้ภักดีพลเอกธงชัยเกื้อสกุล
สู้สรรงานบุญ
สมาคมผู้ทำคุณประโยชน์พุทธศาสน์นำอุปสมบท
ณอุโบสถ
วัดพระปฐมเจดีย์เพื่อถวายเทพไท้ภูมี
พระพรหมเวที
เมตตาอุปถัมภ์ค้ำชูชายไทยเก้าสิบเก้าเข้าสู่
พุทธบวรภู
มิพลสกลเกรียงไกรประธานเกื้อเอื้อเฟื้อให้
ผู้มากน้ำใจ
คุณนฤมลธรรมวัฒนะอ่านบรมราโชวาทะ
ถวายสักการะ
หน้าพักตร์ฉายาสดุดีเก้าสิบเก้าเหล่านาคี
คุณบุพการี
พบสุขสันต์นิรันดร์รัตน์อนันต์ธิติโรจนวัฒน์
ถวายกาสาวพัตร์
แด่สงฆ์ใหม่อนุโมทนาจิ้งพิพัฒน์เวชจิตเมตตา
รองประธานปรึกษา
และศิริธัชโรจนพฤกษ์ทุกท่านพร้อมน้อมสำนึก
ตั้งจิตรำลึก
พระสิทธัตถะอริยสัจโสภาศิรมณีรัตน์
ดูแลธุดงควัตร
โครงการรังสรรค์สมบูรณ์ส่งเสริมพุทธศาสน์มิสิ้นสูญ
เผยแผ่พุทธคุณ
จารจารึกประวัติศาสตร์ของชาติไทยธุดงค์เดิน บนเนินผา
พนาทุ่ง
ที่หมายมุ่ง กรุงเทพฯ
แม้นเหน็บหนาว
อร่ามเหลือง เรืองแพรว
เป็นแนวยาว
ร้อนหรือหนาว มิคำนึง
นึกถึงตัวในระเบียบ ปฏิบัติ
จัดระบบ
เพื่อเคารพ พระผ่านเผ้า
เจ้าอยู่หัว
ในบรมโกศ สะกดใจ
มิได้กลัว
ถึงยามค่ำ ย่ำสลัว
ปักกลดนอนห้าสิบคืน บริกรรม
ธรรมศีล
บนพื้นดิน เพ่งวิมุติ
มิหยุดหย่อน
มีผู้นำ เป็นหัวหน้า
พระปกรณ์
อนุสรณ์ ประวัติศาสตร์
แห่งชาติไทยจากไร่ เชิญตะวัน
แหล่งสร้างสรรค์ ธรรมชีวี
ท่าน ว. วัชรเมธี
ส่งพระสงฆ์ ธุดงค์ไกลอักษร เลขเก้าสงฆ์
เหลืองระหง งามวิไล
ก้าวเดิน จากเชียงราย
เพื่อล้นเกล้า ภูมิพลเช้าสาย บ่ายจรดเย็น
ถวายเป็น พระราชกุศล
ชาวบ้าน ครั้นได้ยล
ท้นเจตนา น้ำตาซึมโอ้ท่าน ภิกษุไทย
สาธุให้ เต็มใจปลื้ม
ศรัทธา มิราลืม
ต่างถวาย เป็นรายทางเก้าวัน ผ่านวังเหนือ
มิรู้เบื่อ หรือระคาง
รุ่งแจ้ง แสงสว่าง
ก้าวยาตรา เข้าป่าดงซึ้งใจ ในมหา
พลังอาสา พระทุกองค์
สมัคร มาธุดงค์
มุ่งที่หมาย ปลายทางวัง
https://www.youtube.com/watch?v=Q14uBBC5MoE&feature=youtu.be
เพลง ๙
เก้าล้นเกล้า ก้าวกลางใจ ชาวไทยทั่วถิ่น
เกล้าภูมินทร์ ขอน้อมเกล้าองค์
พระทรงศรี ก้าวถึงฝัน ก้าวทันโลก
โศกฤดี เก้าจักรี ก้าวไกลเรา
เหลือเลขเก้าไทยมองเลขเก้า อุนาโลม ชมเก้าศักดิ์สิทธิ์
ทุกชีวิต น้อมพระบารมี เก้าให้ไว้
ขอก้าวตาม เติมเลขเก้า ล้นเกล้าไป
จนชีพวาย ถวายให้พระภูมิพลหยาดสายฝน ปนน้ำตา
ธาราใต้
บ่าท่วมไหล วิปโยค
แสนโศกศัลย์
ฝนฟ้าโหม ลมกระหน่ำ
ช้ำจาบัลย์
ภาวนาวัน ลมฝนฟ้า
ท่านปราณีน้ำตาใต้ ไหลโกรก
ดั่งโชกเลือด
จะแห้งเหือด ทั่วทุกถิ่น
สิ้นหมองศรี
จะกลับคืน รื่นรมย์
สมฤดี
เพราะบารมี พระศรีสยาม
ซับน้ำตา
เพลงเลขเก้า เร้าให้จิต ครวญคิดถึง ภักดีซึ้ง พระบารมี
ที่เก้าให้ ทุกชีวี เปรมปรีแสน ทั่วแดนไทย
พระก้าวไกล เหลือเลขเก้า อุณาโลม
ชีวิตไทย ภาคใต้ตรม ลมฟ้าฝน
เหลือทานทน กังวลทุกข์ สิ้นสุขสันต์
ภาวนาขอ รอให้ฟื้น ค่ำคืนวัน
ไทยร่วมกัน ปลอบขวัญให้ ใต้ร่มเย็น
เสียงแฉ่แฉ่ ฉี่ฉี่ ตอนนี้ฝน ตกเสียจน จำทนหนาว
เข้ากระดูก สงสารใต้ สาวหนุ่มแก่
พ่อแม่ลูก กำลังถูก น้ำบุกบ่า น่าเห็นใจ
มองคนดี มีน้ำใจ ลงใต้แล้ว
งามเพริศแพร้ว พรรณราย
ใต้สุขสันต์ ขจัดทุกข์ นำสุขเสริม
เติมชีวัน ไปร่วมด้วย ช่วยกัน ดับทุกข์ภัยด้วยความรัก สามัคคี ที่พ่อสอน เอื้ออาทร ต่อกัน
อย่าหวั่นไหว แม้นจะมี ธรรมชาติ อุบัติภัย
เห็นน้ำใจ การร่วมสู้ รู้สึกดี
ฟังอุตุ รู้ได้ดี มีสายฝน
จะล่วงหล่น บนภาคเหนือ เหลือกล่าวขาน
ให้คิดถึง พระธุดงค์ คงอ่วมอาน
ถึงสงสาร น่าผ่านได้ ใจท่านคง
อุณาโลม อาคมขลัง พลังฤทธิ์
กายสิทธิ์ สรรเสก เป็นเลขเก้า
เจ็ดสิบปี ที่เป็นห่วง ปวงไทยเรา
แปดสิบเก้า พระชันษา พิลาลัย
โอ้พระจอม กระหม่อมฉัตร นิราศแล้ว
ดั้งดวงแก้ว อันแวววาม งามไสว
กลับเศร้าหมอง นองน้ำตา ด้วยอาลัย
เก้าจากไป ใจกตัญญู
อุณาโลม ฟังเพลง๙ ครั้งคราวใด
ฤทัยหวาม คิดสิบสาม เดือนตุลา
ปีห้าเก้า ใจทุกดวง จะดับดิ้น
ดั่งสิ้นเงา สิ้นพ่อเจ้า ดุจแผ่นดิน
สิ้นทินกรมิทำใจ ให้เป็นทุกข์ ก็สุขแน่
ผิดถูกแก้ ให้บังเกิด ประเสริฐสม
รู้กิเลส มารทำร้าย ในอารมณ์
โศกตรอมตรม โลภโกรธหลง ปลงระวัง
พระบรม ราโชวาท ท่านตรัสสอน
พึงสังวรณ์ ไว้เถิดหนอ องค์พ่อสั่ง
บ้านที่อยู่ อู่พอเพียง ใช่เวียงวัง
จ่ายทุกบาท ทุกสะตังค์ อย่างพอดีทุกเช้าเย็น บำเพ็ญเพียร เขียนกาพย์ฉันท์
ไม่โลภโม โทษัน ขั้นเศรษฐี
ฝากสิ่งรู้ คู่บ้านเมือง เรื่องกวี
โอกาสมี แสวงหาบุญ เป็นทุนรอน
เกิดจากดิน ถิ่นท้องนา ราคาต่ำ
ฟังบ่นพร่ำ จำคาถา พระท่านสอน
อย่าทะเยอ เผยอทะยาน พานร้าวรอน
สุดท้ายตอน ชีพวางวาย จะได้ไปวิมาน
โอ้องค์พระทรงฤทธิ์
ธสถิต ณกลางใจ
ทั้งชาติพสกไทย
ฤดิรัก ประจักษ์จริงน้อมเกล้าระลึกถึง
รสซึ้งพระขวัญมิ่ง
บงฟ้าระวอนวิง
จิตรัว พิไรลาองค์ภูมิพลพราก
ฐิตะฝากธิศรัทธา
ผลงานและโอวา
ทประสงค์ดำรงไทยปัจฉิ มสุดท้าย
มิจะหน่ายและแหนงใจ
สู่ฟ้าสุราลัย
กรณียกิจชมหลากศิลปินเหล่า
กวะเร้าสิอารมณ์
มุ่งมั่นสนองคม
ปรุใจกะกรายกรสาดแสงแขนงศาสตร์
ปฏิพัทธ์พระภูธร
โกวิท กวีวอน
ปฏิสนธิไกวัลกำสรดกำสรวล
ไห้หวนโหยหา
องค์อัครราชา
นิราศลับไกล
น้ำตาทาท้น
ชาวชนหลั่งไหล
พิลาปพิไล
ไท้สถิตดวงมาลย์ทุ่งหลวงพระเมรุ
โดดเด่นพิธี
สืบราชประเพณี
พิภพพิธาน
วิถีประดิษฐ์
วิจิตรชำนาญ
ทวยเทพพิมาน
พิธีมณฑลสยามไทยไพบูลย์
พิทูรพูนทรัพย์
น้อมถวายคำนับ
พระภูมิพล
น้ำนองใบหน้า
ทาท่วมกมล
ดอกไม้จันทน์ดล
เสด็จสวรรคาลัยวัฏจักร จักสัจจะ
ธรรมะชาติ
ใต้เบื้องบาท ภูมิพล
ชนเพรียกหา
หนาวกมล พ้นวสันต์
เหมันต์มา
โอ้น้ำตา พาพร่างพราย
วันถวายพระเพลิงกาพย์ญาณี11
เนตรชล ชลาศัย
ตะลึงใน วิจิตรกร
อาลัย พระภูธร
ปิยบิดา ประชาไทยทำทุ่ง สนามหลวง
พสกปวง พรั่งพร้อมใจ
เนรมิต สวรรคาลัย
ถวายพระเพลิง พระภูมิพลพลังรัก สามัคคี
มอบชีวี เหล่าปวงชน
ร้อยห่วง ดวงกมล
หล่อหลอมไว้ เป็นหนึ่งเดียวรวมปราชญ์ เหล่าศิลปิน
ทั่วแผ่นดิน มากลมเกลียว
ประดิษฐ์ ราชกิจเกี่ยว
น้อมศรัทธา พระบารมีพรหมทิพย์ พิมานใด
มิปานได้ พระทรงศรี
เถลิงเกียรติ องค์จักรี
สถิตเม รุมาศทองตระการ งานรังสรรค์
สรวงสวรรค์ งามเป็นรอง
โลกศิลป์ สยามครอง
ถวายไท้ พระทรงธรรม์ตอบแทน พระคุณท้น
ท่วมฟ้าล้น เอนกอนันต์
ให้ไทย หลายร้อยพัน
คืนถวายท่าน เสี้ยวธุลีอินทรวิเชียรฉันทน์
เบื้องจิต กาธาน
ฐิตะฐาน ประทับองค์
ก่ำเสรืม เฉลิมทรง
มรุริน ประทินทองเก้ายอด ตลอดเรื้อง
ระเมลือง สลักรอง
หยวกลาย ประกายอ่อง
วะวะวับ สลับลายเข็มรัก ประทักษ์ตาม
อุบะงาม พะพวงสาย
ย้อยเชิง เถกิงกราย
ดุจฟุ้ง จรุงฟ้าพวงปา ริชาดช่อ
ศิรรอ พระเทวา
รับองค์ เสด็จลา
จะถวาย พระเพลิงพรหมเกร็ดเพ็ชร ประกายกรั้ว
ยะยะยั่ว ภมรดม
ไหวไหว ตระกายชม
ณเมล็ด สวรรค์งามธัญญา นำมาพอก
สิละดอก ก็แวววาม
ช่างศิ ลปานาม
ธุรชิต ประดิษฐ์กรองค์เท พรัตน์ท่าน
ฤดิมั่น ชโรธร
เครื่องสด ประณตกร
ธถวาย พระภูมินทร์นิ่งชม สมสวรรค์
รอบลดหลั่น ชั้นเชิงผา
นทีธาร ตระการตา
พะเพื่อมพริ้วพระพายพรมสีส่อง ลออง ออก
เคล้าระรอก เพราะแรงลม
ต้องแสง สุรีย์โสม
สรวงสวรรค์ ชั้นพรหมมินทร์จำลอง อโนดาด
สระนิวาส แห่งจักริน
สรรค์ฟ้า มาสู่ดิน
เมลืองรุ้ง ทุ่งพระเมรุนางฟ้า เทพบุตร
สิงห์นาคครุฑ ลงอาบเล่น
สัตว์ส่ำ เยือกฉ่ำเย็น
ระเริงคู่ หมู่บริภัณฑ์ประดับ พระเมรุมาศ
อโนดาด สระสวรรค์
สุขเถิด พระทรงธรรม์
สระน้ำตา ข้าปวงไทยอินทรวิเชียรฉันท์
จัดแถวระแนวตอน มนรอนระโรยริน
ชักลากพระภูมินทร์
ยุรราชรถเทินผ่านมวลกำสรวลริ้ว
จรริวกระบวนเดิน
สู่ราชดำเนิน
สิสลดพระโกศจันทน์โอ้องค์พระทรงฤทธิ์
จิตคิดอดีตวัน
เดินแถวถวายท่าน
อธิราชวัลลภอันกาลเวลา ประลุพาพระทรงภพ
ปวงชนประณตนบ ปิยรัตน์กษัตริย์ไทยกาพย์ญาณี11
โอ้จันทน์ พันธุ์ไม้ป่า
เลอเลิศหล้า กว่าไม้ใด
ด้วยมนต์ ดอกต้นใบ
ส่งกลิ่นชื่น รื่นฤดีกะพ้อ ช่อดอกขาว
กรุ่นอะคร้าว หอมยวนยี
จะเปรียบ ปานสตรี
เนื้อนวลเจ้า เย้าเชิงชายจันทน์ขาว จันทนา
ประดับป่า กลีบกลิ่นกราย
ดมกลิ่น มลทินคลาย
ชื่นโชยวนา มิราลดตามดอม หอมประทิน
ถวิลสวรรค์ จันทน์ชะมด
กลิ่นเนื้อ เหลือใจอด
ได้ดมดอม หอมระรินจ้นทน์แดง แหล่งพนา
สูงศักดิ์ค่า ฉ่ำเชยกลิ่น
จันทน์เทศ สุดเจตน์จินต์
กลิ่นเจ้าฟุ้ง จรุงใจดอกต้น กุศลจันทน์
โอ้ถึงวัน แสนอาลัย
ตามเสด็จ พระทรงชัย
สู่สวรรค์ นิรันดรวิเชียร จปร.7035
ทหารเก่า กายแก่
แต่ใจแกร่ง
ระเรี่ยวแรง โรยราลด
เกือบหมดแล้ว
เหลือร่องรอย เลือนลาง
เคยพร่างแพรว
มีเนาแนว มาเนิ่นนาน
คือปัญญาถวายพระเพลิง บรมราช
นาถบพิตร
สุดใจคิด จิตมุ่งมั่น
ขันอาสา
ใช้แรงนำ ก็กล้ำกลืน
ฝืนกายา
ตั้งสัจจา จากแรงใจ
ถวายกวีเทวดาประดับบรมราช
ถวายพระเพลิงณเมรุมาศ
กษัตราอาวตารจำแลงประมวลประดา
เฉลิมพระยศกตัญญุตา
พระทรงศรีจิตรกรรมประจงกระจายวิธี
ฉลุเฉลาบุราณระวี
อลงกรณ์งามระยิบลำยองระรองระร่อน
ระเด่นประดุจจะเย้าอมร
ระเมียรเมินพระพุทธองค์ ทรงกรุณา
ประขาโลก
เพื่อพ้นโศก ด้วยธรรมะ
มาบอกให้
เพียรค้นคว้า หาหลักนำ
ค้ำจุนใจ
ปฏิบัติได้ เลิศประเสริฐ
เกิดเป็นคนหน้าใส ใจสะอาด
จากเลือดฝาด อารมณ์ดี
ผลลัพธ์ กับชีวี
สุขภาพเลิศ ตลอดไปบูดเน่า บนใบหน้า
นั้นเกิดมา จากภายใน
อารมณ์ ขาดข่มใจ
ทุขภาพร้าย ให้ปล่อยปลงพืชสัตว์ และสรรพสิ่ง
เปลี่ยนแปลงจริง ทุกสิ่งอัน
อนิจจตา สารพัน
ไม่มีเว้น เป็นสัจธรรมบ้านเมือง เรืองจำเริญ
แน่เหลือเกิน ต้องเสื่อมทราม
ปรับปรุง จรุงงาม
แล้วสุดท้าย สลายลง
แบบฉบับอยุธเยศประเชิญ
สนับสนุนชะรอยจำเริญ
ประสาททองช่างชำนาญถวายธ.ฝ่าลออง
ประดิษฐวิจิตรพิสิฐฉลอง
ศิวาลัยกาพย์ฉบัง16
จิตรกรสำนักสิบหมู่
แต่งตามงามหรู
แห่งกรมศิลปากรรังสรรค์ผลงานภูธร
เฉลิมเกียรติขจร
นำไปประดับมุขกลางขวาซ้ายลวดลายสะพร่าง
ปรับประดับวาง
งามพระที่นั่งทรงธรรมภาพโครงการดำรินำ
กลืนกลมโลมล้ำ
งามทุกภาคประเทศไทยจิตรกรรมฝาผนังใน
สาดสีสดใส
โครงการสถานจิตรลดาสะท้อนราชกิจราชา
พระทรงเมตตา
น้อมสำนึกออกพระเมรุกาพย์ญาณี11
พระยานมาศสามลำคานอัญเชิญ พระเทพฤทธิ์
จากดุสิต มหาปราสาท
ประทับ พระยานมาศ
สามลำคาน บนแท่นทองที่มา ไม้คานหาม
กลึงกลมสาม ลำละออง
สี่ชั้น ลดหลั่นรอง
ไม้สิบสอง คลองย่อมุมวางก่อ ขอสับรัด
ล้อมราชวัตร ฉัตรพิรุม
เทพพนม น้อมชุมนุม
รูปครุฑลาย สลับพรรณดิลก กระจกสี
ส่งรัศมี ฉวีวรรณ
มุขมอง ประคองครัน
หกสิบหาม ตามวิถีอัญเชิญ พระโกศขวัญ
องค์ราชัน เทพจักรี
หามแห่ แผ่รังษี
ขึ้นพิชัย พระราชรถแผ่วผ่าน ธารน้ำตา
ปวงประชา เศร้าสลด
อาลัย พระทรงยศ
มหาราช ปัจฉิมวาร
กลอนสุภาพจอมทัพไทย ในพระองค์
ทรงราชอิสริยยศ
สร้างราชรถ ถวายองค์
พระทรงศรี
สามรอบเวียน อุตราวัฏ
รัฐพิธี
ถวายพระเพลิง พระภูมี
ปัจฉิมาลัยสรรพาวุธ ประมุทมาด
จัดรังสรรค์
แบบแท่นฐาน ล้อลากลื่น
ของปืนใหญ่
รักษ์ราชขนบ ประเพณี
ศรีชาติไทย
มอบส่งไป ให้ศิลปิน
ศิลปากรแจงบรรจง ลงลวดลาย
ใบทองทาบ
วะแวบวาบ วาววับ
สลับสลอน
ทาแท่นรอง ล้อตัวถัง
กระจังงอน
ทั้งสองตอน หลังหน้า
สง่างามลำฉุดลาก สลักแล
แคร่บัวกลีบ
ราชรถทิพย์ พระโกศทอง
ผ่องสยาม
เศียรนาคขาสิงห์ สิ่งล้ำ
ประจำยาม
ครรลองตาม ฐานานุศักดิ์
จักรีวงศ์อินทรวิเชียรฉันท์11
บงบุษบกบรรณ บริภัณฑแพรวพราย
เชิงกลอนสะท้อนลาย ดุจจักรวาล วรทุกยอดตลอดรับ
วะวะวับฑิฆัมพร
องค์กลางพระภูธร
อวตารสถิตทรงเจ็ดชั้นตระหง่านหล้า
ดุสิตา ประทับองค์
ศิลป์จิตรบรรจง
วิศรุตลือนามห้าชั้นฉะเชิงกลอน
ระสลอนเมลืองงาม
หลั่นเคียงประเดืยงตาม
บุษบก กนกวรรณลำซ่าง สำหรับมนต์
พระกุศ ล เทวัญ
หอสง ฆทรงธรรพ์
อภิธรรม พระราชาหอเปลื้องประเทืองทิพย์
ระยะยิบลออตา
โอฬารระริกฟ้า
คติภูมิพระคัมภีร์หีบจันทน์พระโกศเก็บ
อติเทพพระพิธี
เก้ายอดสฤษดิ์พลี
หริรัต นจักรินฉากบังเพลิงพิจิตรภาพ
บ่งบอกให้ทราบ
ศิลป์ไทยหลายชีวิตจิตกรผสานใจถวายองค์อมร
สู่สรวงฑิฆ้มพร
ส่งเสด็จสวรรคาลัยภปร.ปรมาภิไธย
ประดับดอกไม้
เด่นสัญลักษณ์แห่งจักรีปางเทพเทวัญรังสรรค์สี
รับเสด็จภูมี
ครบปางนารายณ์อวตารพระราชดำริธิคุณาการ
จำลองสถาน
สี่ทิศดินลมน้ำไฟน้อมถวายล้นเกล้าภูวนัย
มีชวน หลีกภัย
วิจิตรศิลปินฐานันดรบังเพลิงเมรุมาศอนุสรณ์
จิรภักดิ์บวร
ตามรอยราชดำรินิรัดร์อุปชาติ ฉันท์11
พระเมรุมาศมล ปิยะชนถวายไท้
อาสาประชาไทย นิรมิตรประมวลมาลย์
พร้อมครันระดมคิด ระวิจิตกาธาน
สลักเฉลาลาน สุมน้สประจัดจงนิเวศน์พระเทวา จุติมาประทับองค์
อาภรณ์ระอ่อนทรง พิศรักษ์พระพักตรา
คงคล้ายมนุษย์ชาติ
ปิยะราชพระรักษา
วิจิตรตระการตา ประลุรอบละขอบมุมสถิตสถาวร อดิสรณชุมนุม
บังแทรกและพานพุ่ม ณนิวาสวะแวววรรณ
มวลเทวดาเด่น
คติเน้นนิพพานต์พรรณ
เสด็จพระทรงธรรพ์ อวตาลพระนารายณ์อินทรวิเชียรฉันท์11
โครงสร้างสล้างรัตน์ ยุรบาตรกระบวนบง
ชุมเทวดาองค์ พหุย้ำพยุงยันใต้ฐานกระดานไม้ ละเลาะลายสลับบรรณ
ส่ำสีฉวีวรรณ ฐิตะเทพพนมธรรมบัวหงายระบายริ้ว ระดะทิวและบัวคว่ำ
ไพทีระวีนำ นภศูรประภัสสรครุฑยุทธนาเคนทร์ พระสุเมรุมหิธร
ชุมนุมทิพากร พลเทพอุณาลัยสมบูรณพูนผล มหิดลสกลไกร
คู่หัถต์ถวายให้ ปิยะราชเมาฬีกาพย์ญาณี11
รับเสด็จ นิเวศน์สวรรค์
เทพเทวัญ มาครันครบ
ทุกวงศ์ องคาพยพ
เชิญนารายณ์ อวตาลสี่ทิศ สถิตเมรุ
ท้าวจตุ โลกบาล
ปกปักษ์ รักษ์วิมาน
จาตุมหา ราชิกาชั้นปฐม บรมสวรรค์
ชุมนุมกัน ทุกทิศา
ธตรฐ บูรพา
วิรุฬหก ปกทักษิณประจิม วิรูปักษ์
ท้าวจอมนาค น้อมจักริน
กุเวร คุ้มภูมินทร์
ครองทรงฤทธิ์ ทิศอุดรปั้นทรง รูปองค์อินทร์
หัตถศิลปากร
ถวายไท้ เทพภูธร
เก้าจักรี นิราศนิรันดร์กาพย์ญาณี11
ครุฑพ่าห์ พญาครุฑ
ประทับธุช มหาราช
พื้นเหลือง เมลืองวิลาศ
สัญลักษณ์ พิทักษ์ไทยปุราณ ตำนานครุฑ
ทั้งพราหมณ์พุทธ ยุดนาคไว้
คัมภีร์ ชี้บ่งใบ
ครุฑฤทธิ์แผลง แปลงร่างองค์ป่าฟ้า หิมพานต์
ทิพย์สถาน วิมานคง
ครรภ์ไข่ ไคลผุดองค์
ไทยครุฑพ่าห์ ตราแผ่นดินชั้นหนึ่ง พระเมรุมาศ
ยืนผงาด เฝ้าภูมินทร์
คุ้มเขต เวทย์เวคิน
รอนารายณ์ ทรงสุบรรณวสันตดิลกฉันท์
พระเมรุมาศคตินิยม
อนุกรมคะนึงการ
สิบหมู่นิมิตวรสถาน
วนพฤกษ์พนมไพรมงคลยุคลจตุรศรี
มฤคี ณอาศัย
สัตว์สี่มณีรตนนัย
ระประดับ พระกฤษดาคู่ช้างคชาคชกรินทร์
ธสุชินราชา
กุลชรอมรวชิรบา
รมิราชจักรีอาชาสง่าอชิรกาจ
ทิตปราชญ์ประมุขมี
สาหัตถกรรมจิรทวี
วสุโรจน์มโนมัยวัวเปลี่ยวประกิตพยุหนำ
กสิกรรมสจีไกร
รุ่งเรื้องเมลืองหิตพิสัย
อนุพัทธ์เจริดพันธุ์เปล่งสีหนาทอภิรตี
อฏวีพนาวัลย์
แผ่ราชสีห์อมตนันต์
ริปุรบสยบไพรพระเมรุมาศศศิประภา
อุรุวารเกริกไกร
แด่องค์พระภูมิพลไท้
อติเทพพระภูธรมาณวก ฉันท์ 8
@ จิตวิเวก เอกมนัส
เพื่อปฏิบัติ สุตกวี
วาทะประพันธ์ สรรพวจี
ราชบดี วรรณวิไล
@ส่งธเสด็จ เกศประณต
ศัลยสลด นี่นะกระไร
ถึงจำเพาะพราก จากจรไกล
ภูวไผท นึกคุณนันต์
@ วิทยว่อง คล่องวิทยา
สืบเลาะเจาะหา จัดเพราะเหมาะกัน กลอนกะระนาบ กาพยฉันท์
ปนปะคละครัน น้อมสดุดี404ปณิธาน
พระเมรุมาศแด่ไท้
สถาปนา
มวลหมู่ทิพยเทวา
ก่อสร้าง
ยอดเยี่ยมยุคปฏิมา
ตกแต่ง
ขอร่วมบทกวีสล้าง
ร่วมด้วย ภักดีนำบทกวีแต่งด้วย
ดวงใจ
วันล่วงสวรรคาลัย
ผ่านเผ้า
เก็บรวมร่วมประวัติไทย
ยงอยู่
คงคู่เทอดเหนือเกล้า
ท่านไท้ จักรินจวบเพลาส่งแล้ว อาลัย
เสด็จสู่คตภพไกล ผ่านเผ้า
จักรวาลสว่างรัถยไสว สุกส่อง
เหลืองอร่ามงามเลขเก้า
รุ่งเรื้อง อุณาโลมคติไตรภูมิยิ่งเยื้อง นิยม
เมรุม่านศิลปะปรากรม พร่างแพร้ว
พลังแสงส่งตะวันโสม สลัวหม่น
ทรวงสั่นถวายจันทน์แล้ว
ท่วมน้ำ เนตรนอ
วสันตดิลกฉันท์๑๔รวมศิลป์แสดงมหรสพ
ระอุครบกระอวนไอ
ซ้ายขวาและหน้าสุรวลัย
จิรภาพประทับงามเอิกเกริกกะเกรียงกิรติก้อง
ผิวร้องฤร่ายรำ
หนังใหญ่ลครพิจิตรงาม
คติโขนและดนตรีสืบสานปุราณอยุธเยศ
ปรเมศประมวลมี
เปลื้องปลดระทดทุรฤดี
ระวิรุ่งสิรารอนปางปวงพสกอมตเศร้า
ปิตุเจ้ามิคลาคลอน
บาทเบื้องยุคลพระอดิศร
ฐิตะลึกพระคุณคงวสันตดิลกฉันท์14
ร้อยเรียงพระราชดำริล้น
ธรดล กระเดื่องแดน
เพื่อชนนิกรวิริยแสน
พระประมุขเมลืองนามดวงใจไผทพสกราษฏร์
นรชาติ ประพฤติตาม
องค์ภูมิพลพลสยาม
ปิยทิพย์ ธิโลกานบน้อมถวายนฤบดิน
ทรมินทรนองมา
ศักดิ์ก้องกำจายพิชิตหล้า
กรเกริกสกลไกลเสโทชะโลมนิจนิรันดร์
ปลุฝันประเทศไทย
เวียงวังดุสิตวินิฉัย
รุจิโรจน์ จรัสเรืองรายเรียงประดากสิระดาษ
ปศุสัตว์มนูญเนือง
ดินน้ำพนาธรประเทือง
ทุรหย่อมถนอมนำมั่นสัจจะพจน์ดุลพินิจ
ทศพิธราชธรรม
ครองใจประชาวิจิตรล้ำ
สุวิไลถวายแทนรังสรรค์พระเมรุขจิตจินตน์
ธรณินพิมานแมน
กลางใจประทับนิกรแม้น
ดุจธรรมมุนินทรผู้ ตรำงาน มานานหนัก
พักผ่อนแล้ว
ผู้ เหลือแนว มุ่งที่หมาย
ไว้คงมั่น
ผู้ มากกุศล คนทั้งโลก
โศกจาบัลย์
ผู้ ถึงว้น ที่จากลา
นิราศไกลจิตใจกาย ในสายพุทธ
วิสุทธิศาสน์
ยึดไตรรัตน์ ยืนสายกลาง
ทางไสว
ศีลสมาธิ สติปัญญา
นำพาไป
คือองค์ไท้ ชาวไทยรู้
พระภูมิพลจปร.7035
วิชชุมมาลาฉันท์
สิบสามตุลา วันมหารำลึก
เกล้าน้อมสำนึก วัตถุธรรมทาน
สมบัติมากมาย หลากหลายโครงการ
ถิ่นไทยทุกฐาน น้อมนำทำบุญรู้สร้างทางศีล ภูมินทร์ดับสูญ
ตามเบื้องรอยบุญ แห่งองค์ทรงชัย
หามีที่เปรียบ ระเบียบวินัย
เสียสละกายใจ บริจาคมหาชนอาชชวะสัตย์ซื่อ ยึดถือกุศล
จริงใจปวงชน กายวาจาใจ
มีมัททวะ ธรรมะยิ่งใหญ่
น้อมองค์ลงไป แนบแน่นแผ่นดินตะบะธรรมนำทิศ ส่งจิตเข้าศีล
กิเลสพังพิน พินาศดับพลัน
ไม่เครียดไม่โกรธ ถือโทษลงทันฑ์
สามัคคีมั่น ไม่เกลียดเบียดเบียนอวิหิงสา นำพาพากเพียร
ควันธูปแสงเทียน ส่องสว่างกลางใจ
ขันติอดทน แห่งหนด้นไป
ทุกข์ยากปานใด อดกลั้นทานทนอวิโรธนะ ธัมมะกุศล
เบื้องบาทภูวดล ไม่พลั้งพลาดธรรม
นับสิบประการ ทวนทานทรงจำ
ทศพิธราชธรรม องค์เจ้าจักรินสิบสามตุลา ราชาภูมินทร์
กลางใจอาจิณ มิรู้วันเลือน
คุณท่วมล้นไทย หาใดไป่เหมือน
ตุลามาเยือน เดือนมหาราชราชันย์
วสันตดิลกฉันท์๑๔
;
ยอดเมรุราชอิสริยยศ ชรชด ธิมณฑล
สูงส่งเศวตรนพปฎล วรฉัตร มนัสชัยสัญญานตระการดุสิตแพร้ว
ประลุแล้ว ประทับไทย
เสียดฟ้าประกายกิรติไกล
ปริเทพน์ เพราะภูธรโอ้องค์พระทรงปริยเยศ
นคเรศ สโมสร
เหล่าปวงพสกวรนิกร
จิตนึกมโนนันต์ไม่อาจจะฝืนคตวิสัย
ชลนัยน์ก็นองพลัน
ร่มเกล้าพระฉัตรปิยะนิรันดร์ กรกช ทุอาดูรกาพย์ญาณี11
อาลัย ไม่มีเลือน
ตรึงตาเตือน ประทับใจ
ทั่วแคว้น ทั้งแดนไทย
เห็นทุกห้วง ดวงกมลเมฆหม่น บนนภา
หยาดน้ำตา ท่วมสากล
ชุ่มดิน วารินชล
มิแห้งหาย เป็นสายธารพระเสโท โอ้ราชัน
คือผลพันธุ์ ธัญญาหาร
ให้ปริ่ม อิ่มสำราญ
ผดุงชีพ บำรุงชมน์อาภรณ์ อาวรณ์นบ
พระผ่านภพ ภูมิพล
อุ่นทั่ว ทุกตัวตน
บารมีนารถ พระภูวนัยร่มเกล้า เราทุกผู้
มีที่อยู่ ได้อาศัย
เยียวยา รักษาไข้
ปัจจัยสี่ มีพบพานเมืองไทย ได้อุดม
ดินน้ำสม พระราชทาน
ยืนยง มั่นคงนาน
พระคุณล้ำ ธรรมราชากลอนสุภาพ(เสภา)
กวีกานท์ ผ่านรู้สึก
สำนึกจิต
แด่ทรงฤทธิ์ ด้วยอาลัย
ใจทอดถอน
ระทมทด หดหู่
อยู่รอนรอน
คำนึงถึง พระภูธร
แทบขาดใจพระราชทาน กระบี่
ปริญญาบัติ
บรมกษัตริย์ ทรงสถิต
อย่างชิดใกล้
ทรงตรัสว่า เรา จปร.
ก็คนใน
เมตตาพระทัย มิได้ขาด
เบื้องบาทยุคลเคยทูลถวาย ด้วยใจภักดิ์
อารักขา
องค์ราชา เสด็จไกล
ไปทุกหน
รับพระราชทาน ธงไชย เฉลิมพล
ทุกกมล เปี่ยมกล้า อาชาชาญถวายตน กุศลส่ง ดำรงศักดิ์
ราชองครักษ์ แด่ฟ้าอมร บวรสถาน
แตะคธา บ่านายพล สุคนธมาลย์
ถวายงาน ทุกคราครั้ง ด้วยตั้งใจโอ้..ว่า พระจอม กระหม่อมแก้ว
เสด็จแล้ว สู่สรวง สวรรค์ไสว
ทหารแกล้ว แม้แกร่งกล้า ต้องอาลัย
สัญญาใจ ถวายพลี จักรีวงศ์
ทิพย์พิมานผ่านฟ้า เสวยสวรรค์
วงศ์เหล่าเทพเทวัญ ร่วมเฝ้า
รับเสด็จท่านทรงธรรม์ กลับกล่อม
เทิดท่วมถนอมเกศเกล้า
สู่ชั้น วิมานสรวง
พสกนิกรส่งเกล้า ปรมินทร์
เสกทั่วทุกแดนดิน แหล่มสล้าง
ชลนัยหลั่งโลมริน ทาท่วม
สืบต่อพระทรงสร้าง
ก่อไว้ ไทยสงวนสะพานพุทธ สุดจักรเพชร
ส่งเสด็จ ไท้เทวัญ
ซุ้มโถง อุโมงค์สวรรค์
ดุ่มจรดล สุคนธาส่องทาง สว่างไสว
เปี่ยมไผท ใจประชา
เฉกฉัตร ณรัถยา
ดุจเสด็จ ดำเนินไพรเกล้าก้าว สกาวคุ้ม
นิยามซุ้ม ว่าคนไทย
เทียนโรจน์ โชติกลางใจ
แข่งวายุ คุศรัทธาธงชาติ ผงาดพริ้ว
โรยระริ้ว เด่นดารา
ฟูฟ่อง เย้ยท้องฟ้า
สื่อสามัคคี มิเสื่อมคลายซุ้มสอง ละอองกุศล
พรมสายฝน อุบลฉาย
พ้นตม งามคมคาย
มิเหือดแห้ง แสงปทุมรอยพ่อ ของแผ่นดิน
ทิวสิขินทร์ ร่มพิรุม
ซุ้มสาม งามพราวพุ่ม
เบญจมาศ วิลาศวิไลพลิกฟื้น คืนผืนป่า
พันธุ์พฤกษา ไร้พิษภัย
เทือกเถา ลำเนาไพร
ทั่วไทยท้น ท่วมภักดีสะพรั่ง ทุกจังหวัด
ดารารัตน์ สาดขจี
บ้านไทย ในแผนที่
ซุ้มสี่ใส ไร้ราคินซุ้มห้า เจิดจ้าแจ่ม
ดาวเรืองแย้ม ทั้งแผ่นดิน
เลขเก้า เจ้าภูมินทร์
มิเลือนหาย ใจประชาสดเหลือง เรืองหยดย้อย
สว่างพร้อย ห้อยระย้า
เทิดทูน คุณเมตตา
ซุ้มระหง องค์ราชันซุ้มท้าย มณฑารพ
ประณตนบ พระทรงธรรม์
เสด็จล่วง สรวงสวรรค์
สะท้านเทพ ทิพย์วิมานดอกไม้ ดวงใจราษฎร์
บุปผาชาติ ก้องตระการ
บันดล กมลมาลย์
เกรียงไกรเกริก พระจักรีลมฤดูหนาวเริ่มแล้ว เมืองไทย
หนาวสั่นหนาวอาลัย รุ่มร้าว
เหน็บหนาวไม่เป็นไร ฉัตรห่ม
กราบร่มพนมเหนือเกล้า
ส่งไท้ เสด็จสวรรจปร.7035
บุษบกทองก่องแก้ว อลังการ
สถิตส่วนสรีรอังคาร รุ่งเช้า
พระเสด็จสู่ทิพยพิมาน ประจุใส่
กอบกล่อมโกศกนกเก้า ก่ายก้อน กลับวังกระบวนพยุหพรั่งพริ้ว พระยาตรา
เสด็จส่งพระปิตุลา มิ่งแก้ว
พระโกศก่องอลังการ์ เสด็จย่าง
ขยับปี่จีบเจือยแจ้ว มุ่งรั้ว พระพาราถวายสถิตเหนือแว่นฟ้า บุษบกทอง
พลอยผ่องคำลำยอง พร่างพร้อย
ประทับฝ่าทูนลออง สุวรรณแท่น
สุดข่มนัยนาย้อย หลั่งไล้ หยาดชะโลมจปร.7035
ทัศนียภาพสวยแต่เศร้า
ซึมทรวง นักเอย
คราคลื่นพสกปวง
แน่นเคล้า
รังสีส่องสนามหลวง
เจิดแจ่ม จริงนา
โศกส่งรัชกาลเก้า
ก่องแก้ว วิมานสรวงยี่สิบหก เดือนตุลา
สองห้าหกศูนย์
ด่ำอาดูร ทูนกระหม่อม
พระจอมขวัญ
ข้าพระพุทธเจ้า ขอถวาย
ดอกไม้จันทน์
วันนี้วัน รันทดฝัง
ทั้งชีวินพญาโศก ชาวโลกรำพึง
คะนึงคร่ำ
ราวเสียงเพรียก เรียกร่ำ
คร่ำครวญหา
ธเสด็จ นิราศแล้ว
โอ้แก้วตา
ชาวประชา พับเพียบก้ม
ประนมกรทรงมหา พระพิชัย
ราชรถ
บรมโกศ ทองใหญ่
ไกลสมร
ผะแผ่วผ่าน สะท้านสะทก
พสกนิกร
อาดูรน้ำตา สะอื้นอาวรณ์
ด้วยอาลัยจังหวะช้า สง่าสม
พระเกียรติศักดิ์
ถวายภักดิ์ พระภูมี
อดิศัย
ทุกดวงจินต์ ถวิลเจ้า
ร้าวดวงใจ
หยาดน้ำตา แด่ภูไท
รายรอบวังเพลงสรรเสริญ นารายณ์
สายสมร
ร่ำรอนรอน เหลียวแล
แว่วแตรสังข์
ทรวงสลด รันทดใจ
แทบไร้พลัง
ด้วยความหวัง ที่สว่าง
กลางกมลกระบวนริ้ว พระอิสริยยศ
สดสาดสี
เหล่านิกร ก้มชุลี
วิถีสถล
ม่านเมฆบัง แสงรังสี
สุริยน
มุ่งมณฑล พระเมรุทอง
ของราชันย์ประพันธ์กลอน กำสรวล
ขบวนผ่าน
ชมพระยาน ราชรถ
ที่รังสรรค์
ฟังพญาโศก สรรเสริญพระนารายณ์
มิหายครัน
จารึกวัน รำพันครวญ
ขบวนอาลัยนับชั่วโมง องค์จอมทัพ
เสด็จลับแล้วหนอ
ลูกจปร. คลอนัยนา
น้ำตาไหล
มรดก ขององค์
พระทรงชัย
จะรักษาไว้ ดุจชีวิต
ด้วยจิตทะนงลมฤดูหนาวเริ่มแล้ว
เมืองไทย
หนาวสั่นหนาวอาลัย
รุ่มร้าว
เหน็บหนาวไม่เป็นไร
ฉัตรห่ม
กราบร่มพนมเหนือเกล้า
ส่งไท้ เสด็จสวรร